Przegląd nowości

Inauguracja VII Forum w Sanoku - Koncert na dwie Wiedźmy

Opublikowano: czwartek, 16, luty 2012 18:52
słownik staropolski: niewiasta - to kobieta młoda i piękna, ale niekoniecznie mądra

                            wiedźma - to ta która ... wie.

Koncert był wyjątkowy jak tamten sprzed kilku lat. Wtedy grał Jarosław, Tatiana i Staś. Wspaniałe relacje rodzinne wychodziły w każdym geście, w każdym dźwięku grali utwory, jak w wielkim czarnym tulipanie na trzech fortepianach. Pięknie. Wyjątkowe. Jarosław - głowa rodziny, Tatiana po prostu sama uroda + talent i Staś ich wspólna troska i duma. W środku muzyka Mozarta, czysta i jasna w formie - piękna.

Forum 1

Ten koncert jest inny. Dwoje profesorów i Staś z Katią, utwór, napisany specjalnie na tę okazję jest pełen dwuznaczności i dowcipu. Utwór inteligentny. Po lewej stronie pani profesor, siwa, w klasycznej z przełomu XIX/XX wieku fryzurze. Tak w młodości czesała się moja Babcia. Wyraziste rysy, utrwalone poczucie wartości. Grała dystyngowanie precyzyjnie, pewnie. Obok niej profesor, przyglądający się całej awanturze, nie biorąc w niej udziału, choć grał z nią w parze.

Forum 2

Vis a vis Staś z Katią. Staś próbował chronić Katię, osłaniać ją swoją grą z galanterią i wielką miłością. Rozumieją się nie tylko muzycznie, myślą jednym rytmem. Katia grała agresywnie, wzrokiem rzucającym iskry nie wiadomo na nuty, na panią Profesor czy też na klawiaturę. Wyglądało jak pojedynek czarownicy z wiedźmą. (Czarownica to ta, która umie czarować czasem zwana Wróżką. Wróżka bywa łagodna i delikatna. Wiedźma to ta, która posiada już wiedzę, w dawnych czasach bano się bardziej kobiet mądrych niż pięknych). Obie piękne – każda w swojej klasie. Obie doskonałe. Walka młodości z doświadczeniem. Katia nie żałowała energii wkładanej w każde dotknięcie klawiatury, nie żałowała gestów, podkreślających jej wiedzę i umiejętności. Jakby chciała wykrzyczeć - umiem to zrobić nie gorzej niż Ty i mam więcej sił i entuzjazmu. Jakby ciskała błyskawice, którymi dodatkowo chciała powalić przeciwniczkę.


Z fortepianu wydobywała dźwięk mocny, jasny i silny. Pani Profesor, delikatnie muskając klawiaturę, dystyngowana, wydobywała ze swojego instrumentu te same, silne dźwięki. Cała jej postawa mówiła spokojnie, jeszcze zdążę - będę grała dłużej od Ciebie dziecko, bo mam doświadczenie, a ciągle jeszcze nie brak mi energii. Ten pojedynek wygram, bo wiedźma, to kobieta, która wie. Umie nie tylko czarować, zna również siebie i przeciwnika. Panowie od czasu do czasu ostentacyjnie lub dyskretnie towarzyszyli swoim partnerkom, wzmacniając ich grę, podkreślając piękno i siłę wyrazu.

Forum 3

Katia w swojej brązowo-złotej sukni wyglądała zjawiskowo, a rozpuszczone, kręcone włosy dodawały rysom twarzy zdecydowania, tajemniczości i siły charakteru. Pani Profesor w czarnej sukni - elegancka spódnica - spodnie, wyglądała jak doświadczona kobieta bojownik, w eleganckim odświętnym stroju. Jak XIX - wieczna kobieta w amazonce, chcąca rywalizować z mężczyznami podczas polowania na lisa w dniu świętego Huberta. Walka młodości z doświadczeniem.

Forum 4

Kto wygra ten pojedynek bez słów i broni? Nagle, wśród lawiny dźwięków, widzę jak obie Panie w swoim zacietrzewieniu, nie wiem, Czarownice? Wróżki? wraz ze swoimi instrumentami, zostawiając zdumionych partnerów, szybują solidarnie do góry i pewnie zaraz znikną pod kopułą sklepienia Sali Koncertowej. Zdumiona publiczność śmieje się, bijąc brawa. Wszystko wraca do normy. Artyści kłaniają się, wskazując na Kompozytora, który skromnie, powściągliwie kłania się publiczności. Gorąca atmosfera na Sali. Radość, śmiech. Rzadko na koncercie muzyki poważnej słychać śmiechy. A tu proszę. Bis. Wszyscy czworo grają zgodnie najpiękniejsze najbardziej szalone dźwięki. Biesy i Czady. Taka jest muzyka w Bieszczadach. Taka jest muzyka w Sanoku.

Premiera 29.01.2012 w Sali koncertowej SDK w Sanoku:  

Miroslav Skoryk - Suita tańców na 8 rąk i orkiestrę kameralnąutwór napisany na zamówienie Podkarpackiej Fundacji Rozwoju Kultury

Wykonawcy: I fortepian Viera Nosina (Rosja) i Andrzej Tatarski

                  II fortepian Jekaterina Sarajeva-Drzewiecka (Łotwa) i Stanisław Drzewiecki

                                                              Irena Bylicka

                                        (bierny uczestnik VII MFP „Bieszczady bez granic“)