Przegląd nowości

XIII Międzynarodowy Festiwal Muzyczny im. K. Jamroz w Busku Zdroju

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 13, lipiec 2007 02:00

Z drugim recitalem wystąpił znany pianista Marek Drewnowski prezentujący świetną technikę i krystalicznie czysty dźwięk i perlistość pasaży, ale również emocjonalny chłód. Najpiękniej wypadły w jego ujęciu trzy walce F. Chopina mające w jego interpretacji taneczną zwiewność i wdzięk. Równie wysoko oceniam zagrany stylowo i elegancko Nokturn fis – moll op.15 nr 2 Chopina. Jednak największe wrażenie pozostawiły zagrane na bis trzy sonaty D. Scarlattiego.
Ważnym festiwalowym wydarzeniem był monograficzny koncert Szymanowski in memoriam w bazylice Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Wiślicy. Kościół został zbudowany w latach 1350- 55 z fundacji Kazimierza Wielkiego. Mówi o tym tablica erekcyjna wmurowana nad portalem wejściowym. Kilka lat temu w podziemiach tej bazyliki odkryto gipsową płytę z VIII wieku, zwaną "Płytą Orantów", najstarszy tego typu zabytek na naszych ziemiach. Obok potężnej gotyckiej dwunawowej świątyni o fantastycznym sklepieniu opartym na dwóch kolumnach stoi Dom Długosza z 1460 roku o pięknych autentycznych modrzewiowych stropach. Wieczór rozpoczęła Etiuda b – moll zagrana z delikatnie narastającą ekspresją i narracyjną płynnością przy dobrym operowaniu barwą kwintetu smyczkowego. Okazała się ona doskonałym wstępem do I Koncertu skrzypcowego wspaniale wykonanego przez Krzysztofa Jakowicza. Uznanie budziła wspaniała ekspozycja lirycznie śpiewnej kantyleny, wyrazista artykulacja, wirtuozowskie zacięcie i krystaliczne czysty dźwięk oraz znakomita pod każdym względem dynamika. Wszystko to razem sprawiło, że byliśmy świadkami wykonania wyrafinowanego kolorystycznie i nasyconego emocjonalnie, którego słuchało się z czystą przyjemnością. Soliście towarzyszyła Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Świętokrzyskiej pod dyrekcją Jacka Rogali, który nie tylko dobrze przygotował orkiestrę, ale równie precyzyjnie i z wyczuciem prowadził akompaniament. Szczególną uwagę zwracał pięknie prowadzony dialog solisty z orkiestrą, której jednym mankamentem było to, że czasami miała zbyt masywne brzmienie.