GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości"Afera Makropulosa" Janaczka w Angers Nantes Opéra
Strona 4 z 5 Zanim jednak kurtyna pójdzie w górę, w trakcie prologu, na umieszczonym centralnie ekranie wyświetlany jest film dokumentalny z zakresu biologii ukazujący nam proces podziału komórek, co ma już na samym początku przedstawienia nam uświadomić, iż cała historia Emilii jest w dużej mierze rodzajem doświadczenia naukowego podejmującego próbę przedłużenia życia ludzkiego. Równie sugestywnie działa też widok dużej ilości walizek, zgromadzonych za wzmiankowanymi wyżej kulisami teatralnymi, bezlitośnie obnażających nieznośne już do wytrzymania położenie samotnej, wciąż znajdującej się w podróży i tym samym pozbawionej prawdziwego domu bohaterki.
W postać tej pięknej i czarującej, aliści cierpiącej z powodu sprzecznej z naturą sytuacji kobiety wciela się charyzmatyczna i doskonała pod każdym względem angielska artystka Kathryn Harries, wychowanka londyńskiej Royal Academy of Music, ukazująca Emilię jako cyniczną, przewrotną, duchowo wyczerpaną i wytwarzającą wokół siebie niezdrową atmosferę istotę, która nie dzięki wyśnionej wiecznej młodości, lecz paradoksalnie właśnie w obliczu śmierci odzyskuje pełnię swego człowieczeństwa. Obok niej występuje cała plejada sprawnych wokalnie i aktorsko solistów, wśród których wyróżniają się dysponujący klarownie brzmiącym tenorem Adrian Thompson w roli Vitka, porywający niebanalną kreacją partii Jaroslava Prusa Robert Hayward, śpiewający rolę Hauka-Sendorfa Beau Palmer, poruszający jako beznadziejnie zakochany w Emilli Janek Robin Tritschler i celnie obsadzony w emploi Doktora Kolenatý'ego John Fanning.
Na tle tych męskich ról dobrze prezentuje się Włoszka Paolo Gardina z powodzeniem budująca postać Kristy, córki Vitka i początkującej śpiewaczki pozostającej pod ogromnym wpływem talentu Emilii. Zgodnie z librettem to właśnie ona na zakończenie opery powinna spalić w ogniu świecy przekazaną jej przez Emilię receptę na eliksir młodości, jednak reżyserzy omawianej inscenizacji nieco modyfikują ten finałowy epizod i pozostawiają widzów w poczuciu niepewności.
|
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |