Przegląd nowości

"Ariadne auf Naxos" w Opéra National du Rhin w Strasburgu

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 16, luty 2010 01:00

Ponieważ jednak sceniczna kreacja tej kompozycji w 1912 roku zakończyła się niepowodzeniem, Strauss wraz ze współpracującym z nim librecistą Hugo von Hofmannsthalem postanowili gruntownie "przemodelować" cały projekt. Definitywna wersja powstałej w ten sposób opery została zaprezentowana w 1916 roku - tym razem z dużym sukcesem - w Wiedniu. Zaskakująca już jest sama budowa tej swoistej hybrydy, rozpoczynającej się prologiem opowiadającym o przygotowaniach do jednoaktowej opery, którą z kolei oglądamy w drugiej części przedstawienia. Niezależnie wszakże od nietypowej konstrukcji rzeczonego dzieła, wykorzystującego w dodatku różne gatunki muzyczne, ważny jest fakt, że traktuje ono o sprawach niezwykle istotnych i doniosłych. Strauss i jego librecista snują w nim bowiem refleksje na temat wolności artysty i wierności ideałom, a także analizują rozmaite postawy ludzi sztuki: od dwuznacznego nieraz dostosowywania się do gustów dysponujących pieniędzmi mecenasów do nazbyt sztywnego trzymania się nie zawsze przecież słusznych zasad.

W celu uzasadnionego w tym przypadku uwspółcześnienia zawartych w dziele sensów i treści oraz pokazania, że wzmiankowane w nim problemy pozostają zawsze aktualne, André Engel zdecydował się przenieść akcję opery do bliższych nam czasów lat pięćdziesiątych, a nawet początku lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Cały prolog rozgrywa się więc nie w rezydencji "najbogatszego człowieka w Wiedniu", lecz w znajdującym się w podziemiach prywatnej willi mecenasa - właśnie remontowanej, o czym zaświadczają kubły z farbami i pędzlami - korytarzu, z którego liczne pary drzwi prowadzą do zamienionych na loże dla artystów pomieszczeń.