Błąd
  • Błąd krytyczny rozszerzenia [sigplus]: Dla folderu galerii obrazów stories/2011/styczen/Kolberger oczekiwana jest względna ścieżka do folderu startowego określonego w konfiguracji rozszerzenia w zapleczu systemu Joomla!.

Przegląd nowości

Zmarł Krzysztof Kolberger

Opublikowano: piątek, 07, styczeń 2011 01:00

Błąd krytyczny rozszerzenia [sigplus]: Dla folderu galerii obrazów stories/2011/styczen/Kolberger oczekiwana jest względna ścieżka do folderu startowego określonego w konfiguracji rozszerzenia w zapleczu systemu Joomla!.

Krzysztof Kolberger był jednym z najwybitniejszych polskich aktorów współczesnego kina i teatru. Na deskach Teatru Narodowego w Warszawie zagrał szereg ról romantycznych, między innymi w Dziadach, Wacława dziejach i Weselu.

 

Simple Image Gallery Extended


W teatralnym dorobku Krzysztofa Kolbergera na uwagę zasługują również role w Niech no tylko zakwitną jabłonie i Apetyt na czereśnie Agnieszki Osieckiej oraz Dzieci mniejszego Boga i Cierń proroczy według Czesława Miłosza. Aktor znany był także z wielu filmowych ról. Zagrał między innymi w Kontrakcie Krzysztofa Zanussiego, Na straży swej stać będę Kazimierza Kutza i Ostatnim promie Waldemara Krzystka.

Stworzył wspaniałą kreację podczas koncertu poświęconego pamięci Jana Pawła II pod tytułem Wielka Pani, recytując młodzieńcze wiersze Karola Wojtyły. Odczytał też testament Jana Pawła II w czasie żałoby po śmierci papieża w kwietniu 2005 roku. Uznał to za jedno z najważniejszych zadań aktorskich w swojej karierze. Brał też udział w polskim dubbingu do filmu Jan Paweł II, użyczając swojego głosu postaci tytułowej, granej przez Johna Voighta. Krzysztof Kolberger był znanym interpretatorem poezji. Oprócz utworów Karola Wojtyły recytował wiersze Miłosza, Goethego, Iwaszkiewicza, Eliota, Norwida, Słowackiego i Mickiewicza. Jego charakterystyczny głos mogliśmy usłyszeć między innymi w audycji Lata z Radiem Strofy dla Ciebie.

W latach 90. postanowił spróbować także swoich sił jako reżyser teatralny, a trzeba przyznać, że miał od kogo uczyć się tego fachu. Przez lata bowiem mógł podpatrywać takich twórców, jak Adam Hanuszkiewicz, Jerzy Grzegorzewski, Jan Englert, czy Agnieszka Glińska. W 1992 roku, na zaproszenie dyrektora Sławomira Pietrasa, pokierował przygotowaniami do inscenizacji Krakowiaków i górali według Bogusławskiego w Operze Wrocławskiej (spektakl spotkał się z tak gorącym przyjęciem, że został przeniesiony do warszawskiego Teatru Wielkiego, a następnie do Teatru Wielkiego w Poznaniu). Jego zasługą są także przedstawienia Nędza uszczęśliwiona (Teatr Wielki w Warszawie i Poznaniu)) i Żołnierz królowej Madagaskaru (Opera Szczecińska) oraz Królewna Śnieżka i krasnoludki.