GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościDwie królowe, czyli wokalna konfrontacja
Strona 2 z 3 Muzycznie ma to dzieło wszelkie zalety i wady opery epoki belcanta. Te pierwsze to znakomity muzyczny portret obu królowych, narastający z minuty na minuty dramatyzm akcji, co znajduje odbicie w muzyce i konstrukcji scen ansamblowych oraz zbiorowych. Najpełniej słyszy się to w scenie kipiącego emocjami spotkania obu monarchiń, w czasie którego Maria nazywa Elżbietę - bękartem na tronie Anglii oraz ostatniej, kiedy przyjaciele Marii opłakują jej los, lecz ona sama spokojnie oczekuje na śmierć. Zapytana o ostatnie życzenie, szkocka królowa przebacza Elżbiecie i pociesza zrozpaczonego Leicestera. Następnie przepełniona spokojem idzie na szafot, zostawiając za sobą pogrążonych w żałobie przyjaciół oraz zachwyconą publiczność, bo to jeden z najpiękniejszych finałów w operowej literaturze. Zaprezentowana w łódzkim Teatrze Wielkim inscenizacja zbudowana jest prostymi, by nie powiedzieć oszczędnymi, środkami. Skromna i prosta w formie scenografia, czarne kostiumy dworów Marii i takież same dworu Elżbiety były doskonałym kontrastem dla czerwonej i białej sukni władczyni Anglii. Szwajcarski reżyser Dieter Kaegi podporządkowując się muzyce ograniczył swoją pracę do eksponowania światłem na scenie tych postaci, które w danym momencie akcji są najważniejsze. Jasno i wyraziście zaznaczył konfrontację obu władczyń, dając w ten sposób pole do popisu wykonawczyniom partii Elżbiety - Bernadetta Grabias i Marii - Joanna Woś. To właśnie ich wokalne i aktorskie dokonania wyznaczyły temperaturę premierowego wieczoru. Co prawda Bernadecie Grabias na początku I aktu brakowało nieco zdecydowania w prowadzeniu głosu. Jednak już po kilku chwilach brzmienie głosu wyrównało się, nabrało mocy, zdecydowania i blasku oraz szlachetnego brzmienia. Potrafiła też sugestywnie i z pasją zbudować złożoną osobowość swojej bohaterki, z jednej strony samotnej kobiety z drugiej dumnej zdecydowanej władczyni, która nie cofnie się przed niczym dla utrzymania władzy.
|
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |