Przegląd nowości

"Roberto Devereux", czyli nie tylko sprawa szalika

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 15, lipiec 2011 02:00

Głównym powodem zorganizowania trwającego trzy godziny z przerwą koncertu na operowej scenie był gościny udział pierwszej gwiazdy światowego bel canta Edity Gruberovej, która do Warszawy zawitała już drugi raz. Fakt, że zdarzyło się to raczej w końcowej sekwencji jej wspaniałej kariery miał tu pewnie zasadnicze znaczenie. Towarzyszyli jej śpiewacy zagraniczni i krajowi, a główną partnerką okazała się nasza świetna mezzosopranistka Anna Lubańska. Można śmiało powiedzieć, że był to wspaniały popis jej wielkiej sztuki wokalnej i tylko fakt, że trudniejszą rolę miała jej sceniczna rywalka Edita Gruberowa w roli królowej Elżbiety nie pozwala powiedzieć, że to właśnie na Annę Lubańską  zwrócone były oczy wszystkich słuchaczy.

Byłoby niesprawiedliwością uznać, że operowy koncert z udziałem wielkiej gwiazdy bel canta był porażką. Wręcz przeciwnie - był sporym sukcesem z długą, stojącą owacją dla wykonawców. Uprzejmość wobec gościnnie występującej sopranistki nie pozwoliła jednak organizatorm koncertu na zastosowanie swoistego testu głośności braw:  każdy z wychodzących po kolei na scenę odbiera swoją porcję, która nie zawsze oddaje pozycję śpiewaka w hierarchii zawodowej. Na scenie Teatru Wielkiego do takiej konfrontacji nie doszło - osobne ogromne owacje odebrała na scenie Edita Gruberowa, osobno zaś długa kolejka jej partnerów, spośród których zdecydowanie wyróżniała się mezzosopranistka

Anna Lubańska. Dobrą kreację wokalną zaprezentował też jej sceniczny małżonek, baryton Sangmin Lee w partii Księcia Nottingham - było to śpiewanie pod względem emisyjnym bez zarzutu, silne i czyste, choć ani w barwie głosu, ani sposobie jego prowadzenia nie można było dostrzec cech wielkiej indywidualności. Tenor Zoran Todorovich w tytułowej roli Roberta Devereux pokazał swój dobrze prowadzony głos, który w trudniejszych miejscach jest trochę forsowany, co ma pewien, na szczęście niewielki wpływ na estetykę i intonację. Z pozostałej grupy wykonawców ról drugoplanowych - Mateusz Zajdel - Adam Palka - Patryk Rymanowski nikt nie wyróżnił się negatywnie, ale też nie było wiele okazji, aby któryś z panów mógł coś "zepsuć".

• « poprz.
• nast. »