Przegląd nowości

Rogaty anioł ze smykiem

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 10, kwiecień 2023 10:03

Miłość ta też miała w podtekście knowania Mefista, ale z pozoru wszystko wyglądało ślicznie i lirycznie. Zaraz po duecie pojawiły się rytmy żywiołowego Walca, który pochłonął całkowicie oboje zakochanych. Ten taniec jest finałowym, szalenie wirtuozowskim zakończeniem tego konkursowego utworu, bo pamiętajmy, że Hina Maeda zwyciężyła w ostatnim Konkursie Skrzypcowym odbywającym się w Poznaniu. Ten utwór był niczym dyplom laureata. A Sonata Mozarta? Zaskakująco smutna, jak na z natury pogodną muzykę Amadeusza.

W drugiej części, Tempo di Menuetto, fortepian zaczyna delikatną melodyjką typu pozytywkowego. Do tego cichutko dołączają skrzypce i dalej prowadzą swój nostalgiczny śpiew. Coś z takiej krynicznie czystej nostalgii dało się słyszeć także w Sonacie Weinberga. W części pierwszej Andante kompozytor zapragnął rozwinąć muzycznie motyw ludowej tęsknej pieśni w stylu rosyjskim wyrażającym się w harmonii. W części drugiej Allegro molto znów dały się słyszeć w partii fortepianu jakby rytmy szybszej, tanecznej piosenki dziecięcej.

W kolejnych dwóch częściach utworu pojawiły się nerwowe figuracje znane z utworów zaprzyjaźnionego z kompozytorem Dymitra Szostakowicza. W ostatniej części, gdzie tempo ulega kilkakrotnym zmianom, fortepian ma dłuższe solo, które mógłby umieścić Szostakowicz w swym genialnym cyklu fortepianowych Preludiów i fug. Dopiero po dłuższym przebiegu polifonicznie zazębionych tematów melodię podejmują skrzypce pod wyczulonymi palcami swej anielsko-diabelskiej Mistrzyni. Ona też doprowadza w końcowym Andante tę wzrosłą w bólu muzykę do bardzo cichego zamknięcia. Hina Maeda dla podsumowania nastroju recitalu zainicjowała dwa bisy – był to Wieniawski wirtuozowski. Oberek i powtórka Walca z Fantazji. Niezwykle wyczulony i czarodziejsko diabelski był w swoich partiach pianista, który z uwagą akompaniował, by za chwilę przejąć prowadzenie.

                                                                              Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »