Przegląd nowości

„Kalejdoskop spojrzeń” Aleksandry Garbal

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 07, marzec 2023 16:46

Płyta z utworami fortepianowymi (już druga) Aleksandry Garbal wprowadza w zdumienie. Zapewne owo „zdumienie” jest trochę eufemizmem, więc można je zastąpić stwierdzeniem, że mamy tu do czynienia z artystką wyjątkową, osobną, z wizjonerką i mistyczką, która przywiązuje niemal magiczne znaczenie do różnych kwestii ulotnych, zwykle przez innych pomijanych. Już choćby wstęp do prezentacji dwupłytowego albumu wydanego przez Acte Prealable, każe się zastanowić nad ogromem ludzkiego wysławiania się, którego i tak nie jesteśmy w stanie ogarnąć.

Artystka będąca kompozytorką i wykonującą swe utwory pianistką pisze: „Muzykę poprzedza introdukcja w formie wizji-obrazu, wielojęzycznego futurystycznego wiersza (...) w różnych językach (polskim, greckim, hebrajskim, włoskim, francuskim, tajskim, malajalam, walijskim, angielskim, arabskim, portugalskim, japońskim, irlandzkim, ormiańskim, kazachskim, chińskim tradycyjnym, jidysz, asamskim)”. Dla ilustracji dodam, że są tutaj reprezentowane też różne znaki literowe, choć nie ma np. cyrylicy, autorka pominęła języki naszych sąsiadów, ukraiński, białoruski, rosyjski, litewski, niemiecki, czeski i słowacki. Mamy więc do czynienia z pułapką, w którą wpadają twórcy pragnący ogarnąć wszystko i wynaleźć uniwersalną metodę wytłumaczenia całości zagadnień współczesnego świata (i sfer pozaziemskich). Nasuwa się np. analogia z powieścią Nietota młodopolskiego mistyka Tadeusza Micińskiego, który swą Księgę tajemną Tatr naszpikował taką ilością rozmaitych faktów, odniesień, encyklopedycznych haseł i egzegez  niemal wszystkich religii świata, że dzieło staje się percepcyjnie trudne dla Bogu ducha winnego czytelnika. Zafascynowanie różnymi językami widać u wielu twórców muzycznych, np. u Rafała Augustyna, tutaj jednak, poza ową introdukcją, mamy do czynienia tylko z językiem, którym przemawia do nas fortepian.

• « poprz.
• nast. »