Przegląd nowości

„Podróż zimowa” w upalnym sierpniu

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 03, wrzesień 2018 07:11

W roku 1994 opublikował tomik poezji, również zatytułowany Podróż zimowa z podtytułem Wiersze do muzyki Franza Schuberta. W słowie wstępnym powiada, że „moją ambicją było napisanie takich tekstów, które można byłoby zaśpiewać do określonej melodii…”.

No właśnie, ale dlaczego rozbijać wspólne dzieło dwóch niemieckich romantyków i kazać Koniecznemu interpretować kongenialną muzykę Schuberta z tekstem Barańczaka, zupełnie o czymś innym, z używaniem słów, zwrotów i pojęć w romantyzmie jeszcze nieznanych.

Takich jak… wyłączany telewizor w kineskopu czarny lej… spalin woń… ekran znów promieniał… elektroniczny „bip”… chwyt lirycznych kombinerek… odrzutowiec – brakarz… tablico moja hojnie rozdzielcza… stając na czerwonym świetle… za okienkiem bocznym hondy… cmentarze samochodów… obwisły nawias kabla… w uszach tkwią słuchawki… kieszonkowe radio… nie słucha rapu z kompaktowych płyt.

Zamiast urągać nietykalności arcydzieła niemieckiej romantycznej liryki wokalnej, do której prawa autorskie niestety od dawna już wygasły, należało poszukać współczesnego odpowiednika schubertowskiego geniuszu (ciekawe gdzie ?) i okrasić jego muzyką poezję Barańczaka, która „rani oczy, słowa bolą, a od obrazów mamy chęć odwrócić wzrok – od cmentarnopodobnych, a tak odstręczająco prozaicznych anten wyrastających z dachów, od czarnego śniegu i żółtego dymu, od uchodźców w łodziach tonących…” itd., itd… (z tekstu Kamili Stępień-Kutery w programie festiwalu).

Zbliża się Rok Moniuszkowski. Co poczniemy, jeśli jakiś współczesny poeta niemiecki zafascynowany twórczością naszego pieśniarskiego wieszcza, napisze np. teksty o polskich politykach do takich utworów Moniuszki jak Krakowiaczek (Andrzej Duda), Kotek (Jarosław Kaczyński), Złota rybka (Tadeusz Rydzyk), Stary kapral (Antoni Maciarewicz), Wędrowna ptaszyna (Ryszard Czarnecki), Dziad i baba (Szydło i Morawiecki), Polna różyczka (Beata Kępa) i Piosnka obłąkanej Ofelii (Krystyna Pawłowicz).

Średnio to dowcipne, ale czy następca Didura i Ładysza odważy się w przyszłości wykonać tak pomyślany recital w języku niemieckim? Wątpię!

Chyba, że w ramach festiwalu Chopin i jego Europa w upalną, sierpniową noc.

                                                                                Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »