Przegląd nowości

Aby o nich nie zapomnieć…

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 02, lipiec 2018 08:07

Jak meteory przemknęli przez jego repertuar tacy soliści jak Wiesław Kościelak, Juliusz Stańda i Franciszek Knapik, późniejsze podpory repertuaru baletowego teatrów operowych Poznania i Wrocławia.

Na naszych oczach rozwijał się talent Piotra Voelkela, który po 6-ciu latach rzucił (na szczęście) szefostwo techniczne PTT, zajął się biznesem i zrobił prawdziwie oszałamiającą karierę. Niestety teraz ciągle nie chce zbudować w Poznaniu nowoczesnej Szkoły Baletowej na miarę XXI - wieku. Dzięki temu stałby się co najmniej uwieczniony, bo przecież  do historii Poznania już dawno przeszedł.

Natomiast sędziwe już obecnie grono pionierów Polskiego Teatru Tańca ma się dobrze, a nawet doskonale. Świętując 45-lecie artystycznych dokonań, nieprzemijających koleżeńskich więzi i przywiązania do początków drogi swego unikalnego Teatru zjechali do Poznania niemal w komplecie, pełni emocji, serdeczności i wspomnień, dysponujący ciągle precyzyjną, świeżą, niemal młodzieńczą pamięcią. Wśród nich nestorka Krystyna Kostrzemska – niezastąpiona inspektorka baletu, Teresa Memches – wybitny pedagog i przyjaciel, Czesław Pietrzak – bez którego poginęlibyśmy w kulisach i garderobach oraz Zbigniew Łybacki – znakomity  akustyk. 

Po naszym rozstaniu w końcu lat siedemdziesiątych każdy poszedł w swoją stronę. Z radością i sentymentem spotykaliśmy się potem w Rzymie, Paryżu, Lyonie, Amsterdamie, Berlinie, Hofie, Dortmundzie, Würsburgu, Hamburgu, Los Angeles, i Sztokholmie. Na zawsze połączył nas respekt do sztuki tańca, jaką reprezentował Conrad Drzewiecki. Wiele mówiliśmy o tym na poznańskim spotkaniu. Wszyscy byli zgodni, że urnę z prochami Conrada należy przenieść z kolumbarium do alei zasłużonych cmentarza Junikowskiego. W ten sposób następne pokolenia zapamiętają, że w Poznaniu urodził się, wychował, zadebiutował jako tancerz, a potem swym wielkim talentem choreograficznym stworzył Polski Teatr Tańca, w którym zgromadził tak wiele niepowtarzalnych osobowości.

A gdyby ktoś spytał, czemu ich niemal wszystkich przy dzisiejszej okazji wyliczyłem, proszę odpowiedzieć, że po, to aby o nich nigdy nie zapomnieć!

                                                                         Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »