Przegląd nowości

Z Buenos Aires do Skolimowa

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 25, grudzień 2017 06:59

Ten najbardziej odległy od wielkich centrów operowych świata przybytek sztuki lirycznej jest tylko dwa lata starszy od poznańskiego Gmachu pod Pegazem. Zamożna na przełomie stuleci Argentyna budowała z przepychem swój dom operowy aż 20 lat w stylu eklektycznym, z prawie 2500 miejscami na monumentalnej widowni, obszerną sceną i doskonałą akustyką. Na otwarcie w roku 1908 dano Aidę i w całej  historii Teatro Colon dominował repertuar i wykonawcy włoscy. Obecnie Buenos Aires stać już na własnych śpiewaków, muzyków i tancerzy, czego przykładem było oglądane przez nas przedstawienie.

Podczas kolacji spędzanej w polskim ekskluzywnym operowym gronie wspomniałem o czekającym mnie po powrocie do Warszawy spotkaniu wigilijnym w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich, kiedy to nasi seniorzy otrzymywać będą liczne adresy i upominki świąteczne. Siedzący naprzeciwko mnie wytworni warszawscy biznesmeni państwo Agnieszka i Jacek  Majdax zadali kilka dyskretnych pytań… i co się okazało? Tuż po powrocie otrzymałem  z Fundacji Skolimowskiej wiadomość o nadejściu kilkudziesięciu pięknych prezentów , właśnie od moich argentyńskich współpodróżników . Niech im Opatrzność wynagrodzi hojność, która oby stała się przykładem dla innych.

W poniedziałek 18 grudnia na spotkaniu wigilijnym otoczymy czułością , życzeniami i rodzinną atmosferą naszych teatralnych nestorów. Klasa wokalna prof. Ewy Iżykowskiej z warszawskiego Uniwersytetu Muzycznego  zaśpiewa najpierw kolędy , a potem kilka arii i pieśni. Obecne będą władze, sponsorzy, ambasadorowie Fundacji, liczni przyjaciele i zacne grono zaproszonych gości. Po każdej kolędzie, bezalkoholowym toaście i wigilijnym daniu z wykwintnej skolimowskiej kuchni, dziękować będziemy dobrodziejom i zachęcać do ofiarowywania Artystom Weteranom 1%  odpisu od podatku, wraz z najlepszymi życzeniami na rok 2018. Od zgromadzonych w ten sposób kwot zależeć będzie utrzymanie naszego Domu, przeprowadzenie niezbędnych remontów  oraz zakup i zainstalowanie – nie śmiem marzyć ! – nowej windy, unoszącej w miarę potrzeby  w górę i w dół coraz trudniej poruszające się pod ciężarem kariery gwiazdy i filary polskiego teatru, opery, operetki, musicalu i baletu.

                                                                              Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »