Przegląd nowości

O czym mówiono i nie mówiono

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 02, październik 2017 07:19

Interesująco brzmiały uwagi wybitnej niegdyś solistki warszawskiego balety Bożeny Kociołkowskiej, a najbardziej wypowiedzi Krzysztofa Pastora, równie celne i przemyślane w rozumowaniu o sztuce tańca, co w działaniach scenicznych kreujących jego choreografie.

Do dyskusji wiele wniosły głosy Marka Różyckiego (zastępcy dyrektora berlińskiej Szkoły Baletowej), Dariusza Miłkowskiego (dyrektora Teatru Rozrywki w Chorzowie), mniej – dwóch Jacków – choreografów Przybyłowicza i Łumińskiego, a najmniej dyrektorki warszawskiej Szkoły Baletowej Jolanty Rybarskiej, która nie odzywała się wcale. W tym prominentnym gronie brakowało mi tak ważnych postaci polskiego baletu jak Teresa Kujawa i Bronisław Prądzyński (nasi nestorzy!) oraz Emila Wesołowskiego, Henryka Konwińskiego, Liliany Kowalskiej i Pawła Chynowskiego. Jeszcze bardziej brakowało mi rozwinięcia kilku tematów, których podejmowanie uważam za decydujące o najbliższych losach sztuki tańca w Polsce. Oto one:

1. Krytyczna sytuacja materialna artystów baletu, żenująco niskie zarobki i odległa perspektywa emerytalna.

2. Niewydolność, niereformowalność i kosztowność państwowego szkolnictwa baletowego.

3. Brak skutecznego naboru kandydatów do zawodu artysty baletu.

4. Pojawianie się ciągle rosnącej ilości prywatnych szkół tańca, które zdominowawszy szkolnictwo państwowe, wywołają z czasem problem sprywatyzowania nauki tańca w Polsce.

5. Powstające nowe Teatry Tańca, ich status, klasyfikacja poziom i kształt artystyczny.

6. Promowanie w mediach i budzące masowe zainteresowanie zjawisko z pogranicza tańca nowoczesnego, rozrywkowego i towarzyskiego.

7. Promowanie sztuki baletowej w telewizji i innych mediach oraz obecność sztuki tańca w programach coraz liczniejszych festiwali.

Całości obrad przysłuchiwała się z uwaga minister Wanda Zwinogrodzka, co daje nadzieję na zajęcie się Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego przedstawionymi zagadnieniami. Jeśli tak się nie stanie, to ta cenna inicjatywa pozostanie w pamięci tylko jako kolejna okazja do wygadania się i ponarzekania. 

                                                                      Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »