Przegląd nowości

Lublinianka Antonina Campi

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 13, luty 2017 06:32

To piękna, nie tyle zapomniana, co zupełnie w Polsce nieznana kariera. Która z późniejszych naszych śpiewaczek może poszczycić się, że była koleżanką kogoś takiego jak Mozart? Poza Delfiną Potocką zaprzyjaźnioną z Chopinem nie udało się to ani Marii Fołtyn z Moniuszką (przyszła na świat za późno), ani Wandzie Wermińskiej z Szymanowskim (uciekłby pod naporem tego biustu), ani Węgorzewskiej z Pendereckim (po co mu ten mezalians?).

Historią Antoniny Campi zająłem się na prośbę Ewy Vesin, wobec której talentu, urody i perswazji jestem po prostu bezsilny. Niedawno zadzwoniła do mnie mówiąc: Urodziłam się w Lublinie. Tak bardzo chciałabym zrobić coś pożytecznego dla mojego rodzinnego miasta. Ponad 200 lat temu również w Lublinie przyszła na świat dziewczyna, która najpierw podbiła serca swoich krajan, potem swego króla i inne głowy koronowane, następnie genialnego wiedeńczyka Mozarta, a potem publiczność całej Europy. Zmarła w Monachium w roku 1822 zaledwie po 49 latach życia i po dwóch stuleciach świat o niej zapomniał.

Z grupą osób zatroskanych o artystyczny dorobek Lublina postanowiliśmy przywrócić polskiej kulturze tę postać. Powołaliśmy do życia Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Antoniny Campi z Miklaszewiczów, do którego zakwalifikowało się 50 uczestników z 12 krajów. Między 6 a 10 lutego 2017 roku w lubelskim Centrum Spotkania Kultur odbędą się przesłuchania konkursowe i koncert laureatów, których wyłonią jurorzy związani z teatrami operowymi Austrii, Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Węgier i oczywiście Polski. Skład jury został pomyślany tak, aby poza nagrodami regulaminowymi najbardziej interesujący śpiewacy otrzymali możliwość artystycznego startu do kariery, o co w naszych czasach jest najtrudniej.

Pani Ewo ! Przyłączam się do Was. W intencjach promocyjnych postaram się przyjechać do Lublina, bo wyczuwam w tej inicjatywie kolejny sensowny przejaw więzi polskiej wokalistyki z jej przeszłością, tradycją i dniem dzisiejszym.

                                                                           Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »