Przegląd nowości

Lublinianka Antonina Campi

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 13, luty 2017 06:32

Pewnie w ogóle nie znacie i nie kojarzycie tego nazwiska. Urodziła się w Lublinie w 1773 roku jako Antonina Miklaszewiczówna. Ojciec jej był nauczycielem muzyki, instrumentalistą i po trosze dyrygentem. U niego zaczęła naukę śpiewu i mając zaledwie 12 lat zadebiutowała w rodzinnym mieście, aby 3 lata później zostać nadworną śpiewaczką i ulubienicą króla Stanisława Augusta. On to obsypywał ją prezentami i sfinansował dalsze kształcenie u Pietra Persechiniego w Królewskiej Szkole Śpiewu. Wkrótce otrzymała zaproszenie od znanego antreprenera Domenico Guardasoniego na kontrakt do Opery Włoskiej w Pradze, gdzie rozpoczęła się jej międzynarodowa kariera.

Tam w roku 1792 wyszła za mąż za włoskiego śpiewaka Giovanniego Campi, zaprzyjaźniła się z nie byle kim, bo samym Wolfgangiem Amadeuszem Mozartem, który zachwycony trzyaktowym głosem z zawrotną techniką koloraturową napisał specjalnie dla niej arię di bravura taką, jakiej nikt równie precyzyjnie nie był w stanie wykonać. Zasłynęła jako Hrabina w Weselu Figara, Konstancja w Uprowadzeniu z Seraju, Królowa Nocy w Czarodziejskim flecie oraz Donna Anna w Don Giovannim. Plotkowano, że tę ostatnią partię Mozart skomponował z myślą o niej.

Niedługo potem zaangażowała się do Opery Cesarskiej w Wiedniu, występując również w teatrze Emanuela Schickanedera, librecisty, reżysera i pierwszego Papagena w Czarodziejskim flecie. Oboje grali w tym spektaklu wkrótce po śmierci Mozarta. W roku 1801 otwierała nowy gmach Theater an der Wien partią Klary w operze Aleksander Franza Teybera. Ferdynando Paer specjalnie dla niej skomponował operę Sardzino, a głośne w Europie sukcesy odnosiła w dziełach Giovanniego Paisiella, Gioachina Rossiniego i Antonia Salieriego. Odbywała liczne tourne, najczęściej występując na scenach Berlina, Stuttgartu, Monachium, Wrocławia, ale również we Lwowie, Krakowie i Warszawie. Była pierwszą polską śpiewaczką, która otrzymała najwyższy operowy tytuł Kammersängerin, przyznany jej w Wiedniu w roku 1818.

• « poprz.
• nast. »