GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościŻylis-Gara Honoris Causa
Strona 1 z 2
Tytuł doktoratu honoris causa swej macierzystej uczelni powinna otrzymać już bardzo dawno. Stało się to możliwe i oczywiste, gdy doszło do głosu pokolenie pedagogów zgromadzonych wokół Urszuli Kryger, obecnego dziekana Wydziału Wokalnego łódzkiej Akademii Muzycznej. Kształcą oni z nadzwyczajnymi rezultatami przyszłych śpiewaków operowych, a Teresa Żylis-Gara stała się dla nich niedoścignionym wzorem i ucieleśnioną legendą. Obecnie profesorami tytularnymi są: Grażyna Krajewska, Jolanta Gzella, Piotr Miciński, Krystyna Rorbach, Janusz Ratajczak, Krzysztof Bednarek, Leonard Andrzej Mróz, Ziemowit Wojtczak, a doktorami habilitowanymi Bernadetta Grabias, Przemysław Rezner, Patrycja Krzeszowska, Stanisław Kierner i Danuta Dudzińska. Są oni rodzajem wokalnych wnuków Teresy Żylis-Gary, a prawnukami legendarnych łódzkich pedagogów Grzegorza Orłowa, Olgi Olginy i Adeli Comte-Wilgockiej. Po wojnie prof. Olga Olgina stworzyła Wydział Wokalny, który pod jej kierunkiem ukończyła Teresa Żylis-Gara w roku 1956. Czołową pozycję tego Wydziału w skali kraju utrwaliły owoce pracy pedagogicznej Rajmunda Ambroziaka, Tadeusza Kopackiego, Antoniego Majaka, Zdzisława Krzywickiego, Jadwigi Pietraszkiewicz, Tatiany Mazurkiewicz, Adama Dulińskiego i Stanisława Heimbergera. Nad tym wszystkim góruje talent, sztuka, piękno głosu i prawdziwie światowa kariera wybitnej Teresy. Wszystko, czego dokonała zawdzięcza sobie i tylko sobie. Nie mogąc znaleźć dla siebie trwałego miejsca w Polsce, po dyplomie zaczęła myśleć o studiach stomatologicznych. Jednak poprzez zwycięstwa na konkursach wokalnych w Tuluzie (1959) i Monachium (1960), następnie kontrakty w Oberhausen, Dortmundzie i Düseldorfie, pierwszy sukces na festiwalu w Glyndebourne (Oktawian u boku Montserrat Caballé), debiut w Paryżu (Donna Elwira), można już było mówić o początkach wielkiej kariery. Potem był Londyn, Salzburg, San Francisco, Wiedeń i wreszcie w 1968 roku Metropolitan Opera. W ciągu kolejnych 16 sezonów w tym teatrze zaśpiewała 233 przedstawienia, kreując 20 czołowych ról. W międzyczasie występowała w La Scali, Bolszoj, Hamburgu, Berlinie, Bonn, Stuttgarcie, Budapeszcie, Nicei, Miami, Filadelfii, Waszyngtonie i Warszawie. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |