Przegląd nowości

Poznańskie impresje baletowe

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 02, luty 2015 12:17

O Poznaniu, mieście którego życie artystyczne i w tym względzie jego potrzeby od lat znane mi są od podszewki, wypowiadam się z powściągliwością lub milczę. Oba te przymioty nie są niestety moją specjalnością, więc na chwilę przerywam milczenie, aby znów komuś się narazić.

Od lat nie rozwiązano w stolicy Wielkopolski problemu dwóch dziedzin sztuki. Nie wybudowano dotąd nowego Teatru Muzycznego, oraz nie rozwiązano kłopotu z siedzibą Szkoły Baletowej. Ciągle gnieździ się ona w zabytkowym obiekcie poklasztornym, o który coraz natarczywiej upomina się Kuria Archidiecezjalna.

Należy czym prędzej oddać klasztor zakonnikom, niech sobie solidnie po poznańsku wydezynfekują pomieszczenia po bezbożnym balecie (najlepiej mieszanką lizolu i wody święconej), aby nic frywolnego nie zakłócało im modłów i życia w cnocie.

Natomiast my – ludzie świeccy – powinniśmy zastanowić się, jak będą wyglądały studia wielkopolskich adeptów sztuki tańca w XXI wieku. Obok chóralistyki jest to dziedzina artystyczna, która przyniosła dotąd Poznaniowi najwięcej chwały i sławy. Oto nazwiska tylko niektórych, najwybitniejszych jej protagonistów: Maksymilian Statkiewicz, Zofia Grabowska, Irena Jedyńska, Bronisław Mikołajczak,  Jerzy Kapliński, a po wojnie Barbara Bittnerówna, Olga Sawicka, Conrad Drzewiecki, Teresa Kujawa, Barbara Karczmarewicz, Władysław Milon, Roma Juszkat, Przemysław Śliwa, Lubomira Wojtkowiak, Wiesław Kościelak, Anna Staszak, Emil Wesołowski, Ewa Pawlak, Jacek Solecki, Małgorzata Połyńczuk, Juliusz Stańda, nie zapominając o Oldze Sławskiej – założycielce Szkoły i Lilianie Kowalskiej – twórczyni późniejszych jej sukcesów, jak również Ewie Wycichowskiej – kontynuatorce dziejów Polskiego Teatru Tańca.

Moje przemyślenia skłaniają do poglądu, że przyszłość naszego szkolnictwa baletowego leży w jego prywatyzacji. Namawianie Piotra Voelkela (właściciela i organizatora już kilku nie państwowych uczelni) do budowy nowoczesnej niepaństwowej Szkoły Baletowej w Poznaniu nie przyniosło jak dotąd pozytywnych rezultatów. Wręcz przeciwnie. Na moją głowę polał się kubeł obelżywych anonimów, których autorzy bronią swoich ciepłych i bezpiecznych posadek, odsądzając mnie od czci i wiary.

• « poprz.
• nast. »