O skutecznym rad sposobie

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 03, październik 2016 17:35

Pietras Sławomir

Gdyby mnie kto o  radę pytał – choć nikt tego nie czyni – to odradzałbym wdawać się w tzw. koprodukcje z teatrami zagranicznymi. W naszej rzeczywistości ekonomicznej pozostajemy przedmiotem cenowego drenażu w produkcji środków inscenizacyjnych, nie mając wpływu na kształt koprodukowanego dzieła i jego obsadę. Musimy przyjmować drogo opłacanych obcych artystów, a mało kto chce w drodze rewanżu angażować naszych.

U progu nowego sezonu należy przestrzec przed kuriozalnymi, często bezmyślnie przedrukowywanymi w e-teatrze zachętach do bywania na spektaklach, płodzonych przez - delikatnie mówiąc - domorosłych grafomanów, wychwalających przy okazji geniusz dyrektorski swych chlebodawców, choć ich koncepty artystyczne, to jakby martwa krowa ruszyła ogonem, co widać bez przecierania oczu.

Minęły czasy gdy w teatrach operowych funkcjonowali kierownicy literaccy z prawdziwego zdarzenia: w Łodzi Stanisław Dyzbardis, w Bytomiu Tadeusz Kijonka, we Wrocławiu Wojciech Dzieduszycki, w Warszawie Paweł Chynowski, a w Poznaniu Katarzyna Liszkowska.

Czy to wszystko, co stanowi poważne problemy codzienności polskiego życia operowego? Ależ skąd , jest tego o wiele więcej. Skoro opadające liście i dogorywające słońce niechybnie zwiastuje jesień, ruszę w drogę aby zobaczyć, jak sobie poczynają nowe dyrekcje w Gdańsku (Warcisław Kunc) i we Wrocławiu (Marcin Nałęcz-Niesiołowski). Wstąpię również do Sanoka na Festiwal Didurowski, aby poprowadzić wieczór poświęcony pamięci Bogusława Kaczyńskiego i pójść do lasu na rydze z panią Ewą Wójtowicz, właścicielką dworku w Woli Sękowej.

Towarzyszyć mi będą refleksje wzięte z tytułu XVIII-wiecznego traktatu Stanisława Konarskiego O skutecznym rad sposobie. Nie powinienem zapominać o pesymizmie zawartym w dziele O bezskuteczności rad , jaki w czasach upadającej Polski pomieścił adwersarz Konarskiego, warchoł i hulaka Stanisław Herakliusz Lubomirski. Ich kontrowersje dotyczyły wszakże krytyki ówczesnego sejmu. Ale czy ten obecny nie mógłby dogłębnie i rzetelnie zająć się sprawami polskiej kultury? Ogłoszenie w ostatniej chwili roku Feliksa  Nowowiejskiego  to o wiele, o wiele za mało!

                                                                                               Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »