GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościKażdy ma swoje jądro
Strona 2 z 2
Michał natomiast opowiada o skomplikowanych wahaniach psychiki aktora, który musi na scenie być maksymalnie skoncentrowany, ale odganiać od siebie myśli, czy dobrze wypadł w odgrywanej roli, czy zasłuży na oklaski i uznanie i wreszcie, czy od siedzących na widowni recenzentów otrzyma „zajebiste...". Po takim preludium następuje spektakl właściwy, który publiczność odbiera w słuchawkach na uszach.
Jest to rodzaj słuchowiska radiowego, dziejącego się, zgodnie z opowieścią Conrada, w Afryce. Oglądamy dosyć banalne przelewanie wody z wiadra do pojemników, szelest metalizowanej tkaniny, dźwięki buczące wykonywane na różnych instrumentach przez Mamadou Góo Bâ, oraz imitowane ustnie przez Oskara Stoczyńskiego. Spektakl wspomaga się kamerą wideo, ale jednak główne znaczenie w budowaniu nastroju ma dźwięk.
Za muzykę w spektaklu odpowiedzialny jest Dominik Strycharski, reżyserem dźwięku jest Kuba Sosulski, a projekcje wideo przygotował Karol Rakowski. Scenografii w spektaklu nie ma, natomiast ważne jest światło według pomysłów Jacqueline Sobiszewski, która m.in. wręcza wykonawcom ręczne latarki i każe wypuścić na scenę i widownię kłęby białego dymu. Po zakończeniu części słuchowiskowej Oksana stwierdza, że to, co Conrad chciał powiedzieć (ponoć miał zamiar przeciwstawić się niewolnictwu i rasizmowi) nie przyniosło większych rezultatów i z dzisiejszej perspektywy nie ma większego sensu. Lepiej zająć się naszym „tu i teraz", a więc pomyśleć o wakacyjnym wypoczynku i w tym celu Oksama zakłada na siebie piankowy kombinezon oraz płetwy i maskę do podwodnych poszukiwań. Joanna Tumiłowicz |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |