Przegląd nowości

Holender zacumował na Sprewie w Chociebużu (Cottbus)

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 19, listopad 2019 06:31

Gdy przy okazji swego filharmonicznego koncertu kompozytorskiego we Lwowie Gustav Mahler udał się do miejscowej opery, by obejrzeć Toskę Giacomo Pucciniego, którego dzieł nie dopuszczał na scenę kierowanej przez siebie Opery Wiedeńskiej, ale czuł się zobowiązany zapoznawać z nowościami repertuarowymi, to nie krył zaskoczenia poziomem wykonawstwa w prowincjonalnym mieście austriackim, jak to ujął w liście do żony Almy.

Ja ze swej strony mogę właściwie powtórzyć za nim, że nie spodziewałem się równie znakomitego przedstawienia Wagnerowskiego Holendra tułacza w niewielkim mieście niemieckim jakim jest Chociebuż (Cottbus), stolica Dolnych Łużyc. Inscenizacja jest dziełem kobiet: pochodzącej z Bośni Jasminy Hadžiahmetović, dla której jest to drugie zmierzenie się z Wagnerem po Tannhäuserze, oraz scenografki Nataschy Maraval.

W przeciwieństwie do praktyki powszechnej na niemieckich scenach operowych, akcja nie została przeniesiona do współczesności, lecz rozgrywa się w bliżej nieokreślonej perspektywie czasowej, mogącej do pewnego stopnia kojarzyć się z realiami epoki, w której żył sam kompozytor. Scenografia w znacznej mierze oparta była na efekcie metonimii, a więc rekwizytach paralelnych wobec tych opisanych w libretcie. A zatem ustawione na scenie bądź opuszczone ze sznurowni drabiny stanowiły w pierwszym akcie ekwiwalent okrętowych masztów. Skądinąd tytułowy Holender na znacznej wysokości przeskakiwał z jednej na drugą, co wyrażało jego zstępowanie z pokładu na ląd. W drugim akcie papierowe okręciki, przypięte do zwisających siatek, po ich podciągnięciu w umowny sposób imitowały unoszącą się na falach morską flotę.

• « poprz.
• nast. »