GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Don Giovanni” Mozarta w Opéra du Rhin w Strasburgu
Strona 4 z 6
Wszystko tutaj sprzyja wytwarzaniu niepokojącej i nieprzyjaznej atmosfery, niepozwalającej widzom zanurzyć się w komforcie konwencji operowej. Przestrzeń sceniczna wypełniona jest ograniczoną do minimum scenografią (Fabien Teigné), na którą składa się pokazana na samym wstępie szklana kabina, mały, kwadratowy i utrzymany w białym kolorze podest, przywołany wyżej stół i widoczny w oddali bar, przy którym uwija się barman, będący tak naprawdę Komandorem. To wszystko jest zaś zalane zimno-lodowatym, wprowadzającym klimat obcości oświetleniem (Nicolas Descoteaux). Najważniejszym wątkiem realizacji Marie-Eve Signeyrole wydaje się być zniesienie jednoznacznego podziału na dobro i zło oraz pokazanie dwuznaczności wszelkich moralnych ocen.
Otóż przyjęło się uważać Don Giovanniego za symbol moralnego zepsucia oraz burzyciela podstawowych zasad życia społecznego, wszakże reżyserka prezentuje zupełnie odmienny punkt widzenia. Po pierwsze słusznie zauważa, że kiedy w drugim akcie opery tytułowy bohater usuwa się w cień, to wszyscy pozostali protagoniści zwierają szyki, aby go jak najszybciej odnaleźć, tak jakby nie mogli bez niego żyć. Niewątpliwie prawdą jest, że Don Giovanni traktuje kobiety jako środek do zaspokojenia niepohamowanych namiętności, ale w omawianym spektaklu odkrywamy też sytuację, w której to z kolei on sam staje się obiektem pożądania ze strony niespełnionych w miłości - i nie tylko - kobiet. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |