Przegląd nowości

„Don Giovanni” Mozarta w Opéra du Rhin w Strasburgu

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 22, czerwiec 2019 10:07

Oto na przykład jedna z aktorek dzieli się z jakimś mężczyzną swą rozpaczą i rozgoryczeniem zawiedzionej kochanki, a druga aktorka wyładowuje na innym mężczyźnie pełną agresji złość, biorąc go wyraźnie za tytułowego bohatera. Z kolei jakaś rozebrana niemalże do naga statystka, wcielająca się w jedną z wielu ofiar Don Giovanniego, wychodzi z ustawionej w kawiarnianym ogródku wanny i szuka współczucia u kolejnych zaczepianych osób.

Pasjonującą inicjatywą jest także zaproszenie na scenę niektórych widzów, którzy właściwie w tym momencie przestają nimi być i niespodziewanie stają się protagonistami akcji scenicznej. Marie-Eve Signeyrole wyznaje, że projektując w ten sposób swój teatralny koncept inspirowała się dwoma performansami serbskiej artystki intermedialnej Mariny Abramović, czyniącej ze swego ciała podstawowe medium i jednocześnie temat poszczególnych kreacji.

Francuską reżyserkę zainteresował zwłaszcza pokazany w 1974 roku w neapolitańskim Studio Morra performans Rythm O, podczas którego siedząca nieruchomo na wprost publiczności Serbka zachęcała widzów do nawiązywania kontaktu ze swoim ciałem za pomocą rozłożonych na stole przedmiotów. Innym inspirującym Signeyrole pomysłem serbskiej artystki był urządzony w Nowym Jorku performans, podczas którego ludzie ustawiali się do Abramović w kolejce tylko po to, aby tkwić przez jakiś czas naprzeciwko niej w nieruchomej pozie.

• « poprz.
• nast. »