GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościŚpiew jako modlitwa
Strona 4 z 4
Tej zespołowy układ chóralno-taneczny, który w całości odbywa się na krzesłach, połączony z opowieścią o karierze Jakiego i jego dziewczyny przejdzie zapewne do złotej księgi polskiego teatru muzycznego. Wojciech Kościelniak zaprosił do zaprojektowania scenografii i kostiumów Annę Chadaj, co wymaga dodatkowego komentarza.
Scena jest bowiem jakby wnętrzem planu filmowego, podzielona jest na poszczególne klatki taśmy, które od czasu do czasu zasłaniane przezroczystą siatką stają się ekranami dla „cytatów” ze starego filmu. Jej kostiumy także przemawiają, u kantora np. są nadrukowane wersy pisane alfabetem hebrajskim.
Autor reżyserii świateł –Tadeusz Trylski przyjechał prosto z Broadwayu, by wspomóc taką niezwykłą produkcję. Nie należy zapominać o aktorach Teatru Żydowskiego występujących w rolach charakterystycznych, którzy z wielkim oddaniem wprowadzają nas w świat żydowskiej kultury, która do USA przybyła z Europy i tam początkowo dyskryminowana i pomijana po wielu latach uzyskała dla siebie godne miejsce. Gdy oni śpiewają, to choć brak im wokalnej perfekcji, mamy pewność, że tak właśnie wyglądało zwykłe, żydowskie muzykowanie domowe. W pamięć zapadają kreacje matki Jakiego – Moniki Chrząstowskiej, Joachima – Jerzego Walczaka, Judelsona – Henryka Rajfera i wielu innych. Jeśli ktoś uzna, że moje zachwyty są przesadzone, niech się uda na spektakl Śpiewaka Jazzbandu. Joanna Tumiłowicz |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |