Przegląd nowości

Łańcuckie rekomendacje: Czas odzyskany

Szczegóły

Opublikowano: środa, 12, czerwiec 2019 06:39

Dla tego młodego tancerza zdawały się nie istnieć prawa grawitacji w brawurowo wykonywanych przezeń révoltadesi tours en l'air oraz coups jetés, a więc skokach z obrotami w powietrzu i okrążeniach wokół sceny, a także zawrotnych piruetach. Przed artystą tym stoi otworem wielka kariera i dziwić może, dlaczego nie dopuszczono go do końcowych ukłonów i oklasków. Zwracał uwagę techniczną biegłością Jewhenij Swietlica w charakterystycznej partii złego ducha Rotbarta, którego ruch zwielokrotniał kostium ze skrzydlatymi połami.

Na tym tle nieco blado zaprezentowali się odtwórcy pary głównych bohaterów: Serhij Kaczura jako książę Zygfryd oraz Jaryna Kotys w podwójnej roli: Białego łabędzia, czyli zaklętej w niego przez Rotbarta księżniczki Odetty, oraz Czarnego łabędzia, czyli córki złego ducha, podstawionej w jej miejsce na balu księżnej. Związane z nimi są dwa pas de deux z drugiego aktu: z akompaniamentem skrzypiec i interludium w formie pas de quatre z udziałem czterech łabędzic, którego repliką w następnym będzie ten z udziałem podstawionej Odylii, oraz z towarzyszeniem harfy.

Tancerki z corps de ballet w aktach dworskich, jako księżniczki ubiegające się o względy księcia Zygfryda, występowały w powłóczystych paczkach do łydki, a w nokturnowych jako łabędzice w sztywnych, krótkich paczkach klasycznych. Czysto baletowym dopełnieniem akcji były tańce zbiorowe: ulubione przez Czajkowskiego walce dwórek oraz łabędzic, uroczysty polonez kończący dworską galę w pierwszym akcie, a w trzecim divertissement, na który złożyły się: czardasz, bolero, tarantela i mazur. Choreografia Petrosa Małchasjanca nawiązywała do tej z petersburskiego wznowienia Jeziora łabędziego w 1895 roku, a więc Mariusa Petipy i Lwa Iwanowa. Utrzymane w czysto ornamentalnym charakterze dekoracje kulisowe i prospektowe, z wyobrażeniem tafli jeziora w aktach nokturnowych, były autorstwa Jewhena Łysyka, a kostiumy, uwzględniające tradycyjne, trykotowe stroje baletowe z modyfikacjami nawiązującymi do wymogów akcji fabularnej, zaprojektowała Oksana Zinczenko.

                                                                  Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »