GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Lessons in Love and Violence” Benjamina w Opéra de Lyon
Strona 4 z 5
Cechą charakterystyczną partytury George’a Benjamina jest jej skondensowana i ulegająca nieustannej przemianie forma, sugestywnie wzmagająca poczucie uwięzienia w dusznym i opresyjnym świecie. Tkana po mistrzowsku materia muzyczna unika wszelkiej ilustracyjności, a za sprawą płynnego dyskursu dźwiękowego, skontrastowanych atmosfer czy zręcznego umieszczania konsonansów w atonalnym kontekście skutecznie oddaje płynne nastroje, emocje i uczucia bohaterów.
Jest też w tej dźwiękowej tkance jakaś wzniecająca niepokój ostrość i szorstkość, powodująca, że nie do końca wierzymy w pojawiającą się niekiedy słodycz i łagodność nielicznych fragmentów, jak choćby podczas lirycznych duetów Króla i Gavestona. Ponadto należy podkreślić, że alchemia partii wokalnych została idealnie dopasowana do głosów i osobowości wykonujących je solistów.
Wstrząsającą postać niepanującego nad gwałtownymi porywami swego serca Króla kreuje wybitny francuski baryton Stéphane Degout, a jego dumną i wciąż zakochaną w niewiernym mężu małżonką Izabelą jest amerykańska sopranistka Georgia Jarman. Partię Gavestona, kochanka Króla, wyraziście i ekspresyjnie śpiewa rumuńsko-węgierski baryton Gyula Orendt, a wręcz jaskrawie brzmiący tenor angielskiego tenora Petera Hoare pozwala mu przekonująco budować postać Mortimera, spiskującego przeciwko swemu władcy i jego kochankowi. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |