Przegląd nowości

Ostrzeżenie przed Kratzerem

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 17, czerwiec 2019 07:26

Tak jestem trzeźwy, zdrowy i piszę prawdę. W tej wersji Aida jest hotelową sprzątaczką, Amneris latawicą ubraną w sukienczynę z jakiegoś second handu, posiada tatusia -  biznesmena, którego żoną jest śpiewaczka, w oryginale wykonująca epizodyczną partię kapłanki. Wygląd tych pań nieodparcie kojarzył się z urodą „gwiazd” naszej polityki: Joanny Senyszyn ( Aida), Anny Grodzkiej ( Amneris)i Beaty Kempy ( w tym nieszczęsnym epizodzie). Tak wyglądający bohaterowie szamocząc się po niezbyt luksusowym wnętrzu hotelowym wyśpiewywali „staroegipskie” teksty librecisty Antonio Ghislanzoniego, bez jakiegokolwiek związku z tym co działo się na scenie, bez ładu, składu i jakiegokolwiek sensu.

No a jak – spytacie – zainscenizowano finał II aktu, kiedy to zwycięskie wojska pod wodzą Radamesa defilują pod piramidami? Otóż towarzystwo zgromadzone w pokoju hotelowym (sprzątaczka, jej przybyły z Etiopii tatuś, oraz  biznesmen z żoną i córką obejrzeli tę scenę włączając telewizor, więc zobaczyli wszystko z chórami i baletem, czego my na widowni nawet nie śmieliśmy się domyślać.

Dosyć!. Gdyby nie prośby przyjaciół z operowego bractwa Grand Touru o ostrzeżenie, nie zawracałbym głowy moim  czytelnikom  wyczynami oszołoma, molestującego swą reżyserską dewiacją niewinnych Estończyków na rubieżach Europy. Jest nim 40-letni Niemiec urodzony i wykształcony w Bawarii. Nazywa się Tobias Kratzer i w ostatnich  sezonach zrealizował sporo spektakli, głównie w swojej ojczyźnie. Jeśli są one takie, jak ta oglądana przez nas Aida, to niech Bóg ma go w opiece, chroni przed znającą się na rzeczy publicznością i wyrażającą uczciwe poglądy krytyką. Wydaje się , że stwórca nie odmawia mu pomocy, choć raczej nie ma z tym nic wspólnego. W najbliższej przyszłości ma kontrakty na zbezczeszczenie La forza del destino we Frankfurcie, Fidelia w Londynie i Tannhäusera w Bayreuth. Byle tylko bez nas na widowni – zwłaszcza w polskich teatrach – ostrzegają melomani z Grand Touru, do których się ochoczo przyłączam. Oczywiście poza obecną dyrekcją Teatru Wielkiego w Poznaniu, która angażuje tylko właśnie takich reżyserów i nic więcej w tej sprawie powiedzieć się nie da.

                                                                 Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »