GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościSprechen Sie Moniuszko?
Strona 2 z 2
A za motyw przewodni wybrał poczciwą krowę, która jest jednym z filarów pejzażu i gospodarki tego kraju. Uczynił z opery Die Schweizerhütte wizytówkę promocyjną, pod którą mogła się podpisać nawet Ambasada Szwajcarii. Reszty wykończenia dokonali: Katarzyna Garbat-Szymańska – autorka scenografii, Maria Balcerek – projektantka kostiumów i Wojciech Hejno – specjalista od multimediów. To właśnie ten ostatni rozpoczyna przedstawienie projekcją po tytułem: Typowe rasy krów szwajcarskich.
A potem na scenę wjeżdżają na kółkach obok wielkich krów fantomy innych parzystokopytnych, są kozy, owce, nawet świnka. Bydło oczywiście wypełnia luki pozbawione muzyki, a muczeniem i typowo szwajcarskimi dzwonkami dodaje warstwę tła do partii orkiestrowej i wokalnej. Śpiewania jest tutaj tyle co i mówienia, więc trzeba było oprzeć się na dobrych wykonawcach. Jako Mary czy inaczej Marysia wystąpiła niezawodna Joanna Moskowicz.
Bezbłędnie partnerował jej młody tenor Bartosz Nowak, jeszcze będący studentem wrocławskiej Akademii Muzycznej. Doskonały w swej charakterystycznej roli francuskiego sierżanta okazał się młody bas Szymon Kobyliński. Wrocławski desant uzupełnił żywo dyrygujący kierownik muzyczny Stanisław Rybarczyk, a w scenach zbiorowych pokazał się nieźle dysponowany chór WOK przygotowany przez Krzysztofa Kusiel-Moroza. Chórzystom powierzono też malutkie partie aktorskie i solistyczne. I tak oto okazało się, że Szwajcarską chatkę po raz pierwszy od prawie 200 lat pokazano w operze kierowanej przez Alicję Węgorzewską. Joanna Tumiłowicz |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |