Przegląd nowości

Chcę głosem dzielić się marzeniami – baryton Wiktor Jankowski (Lwów)

Szczegóły

Opublikowano: środa, 08, maj 2019 13:59

Jak to się stało, że gitarzysta, a przy tym także muzyk rockowy poszedł w zupełnie innym kierunku, zajął się śpiewem operowym? 

Wszystko ma swój początek. W moim przypadku w czasie tamtych poważnych studiów, gdy uczyłem się inżynierii budowlanej i pedagogiki, wtedy zaczęło się od hobby, które wynikało z nauki gry na gitarze. Śpiewałem i grałem w zespole rockowym po amatorsku. Ale jednego razu trafiłem do opery na Trubadura Verdiego. Siedziałem na przedstawieniu cały czas z otwartą buzią, nie wychodziłem nawet na przerwy. I wtedy zrozumiałem, że chcę nauczyć się śpiewać, jak prawdziwy śpiewak operowy. Zrozumiałem, że to opera właśnie jest tą syntezą wszelkich sztuk, że łączy w sobie wszystko: śpiew, muzykę, plastykę, ruch – wszystko. Dzięki temu śpiewak operowy w najdoskonalszy sposób może przekazywać wszelkie uczucia, myśli i emocje. Poza tym na scenie operowej mogę być każdym: bohaterem i amantem, duchownym, królem, błaznem, bandytą i każdym innym. Jestem przekonany, że różnorodne role także wpływają na życie śpiewaka. A każdy śpiewak powinien służyć sztuce, a nie na odwrót, używać sztuki dla własnej realizacji.

W tym miejscu powinno pojawić się pytanie o fascynacje muzyczne. Zarówno jak chodzi o kompozytorów, epokę, styl, jak i wykonawców. 

Wprawdzie kocham i szanuję dobrą muzykę wszystkich epok, ale najbliższa mojemu charakterowi jest muzyka Giuseppe Verdiego, romanse Sergiusza Rachmaninowa czy „Pieśni i tańce śmierci” Modesta Musorgskiego, nie mówiąc o tradycyjnych pieśniach ukraińskich.

• « poprz.
• nast. »