Przegląd nowości

Ryszard Kaja w świecie aniołów

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 19, kwiecień 2019 10:09

Dzisiaj często dekoracje zamawia się poza teatrem, akt tworzenia jest zredukowany do aktu wyprodukowania, i nie ma miejsca na wątpliwości, poszukiwania. Kiedyś, gdy podnosiła się kurtyna, wiedziałem w oka mgnieniu czy scenografie projektował Kilian, Kantor, Olko, a dzisiaj wszystkie dekoracje sobie podobne. Teatr autorski, w moim przypadku malarski, ustąpił jako niemodny, nastały czasy technicznych, minimalistycznych scenografii, gdzie jedna dekoracja podobna do drugiej i nie sposób się domyśleć, kto ją zaprojektował. W tym nowym teatrze się nie umiałem odnaleźć, bo ja chyba, zastanawiając się nad pańskim pytaniem, chyba najbardziej zachwycony byłem możliwością tworzenia przy pomocy ogromnej rzeszy wspaniałych fachowców wielkich trójwymiarowych obrazów na scenie. 

Wspomina Pan tatę, scenografa. Miał duży wpływ na Pana artystyczną drogę. A mama - kim była, co robiła? 

Ojciec był i scenografem, i przede wszystkim znanym i uznanym grafikiem, ale bardzo chorował, długie lata, w pamięci utrwalił mi się obraz ojca obolałego, który skrywał cierpienie pod płaszczem niezrównanego humoru i dowcipu. Był bardzo zdolny. Moja matka, Stefania, nie była aż tak zdolna. Była zmęczona życiem i przygnieciona troskami, których los jej wrażliwości nie oszczędził. Była ceramiczką i malowała nieco nostalgiczne obrazy, w których szukała ukojenia. Ale myślę, że to ona i jej mozolne, pełne pasji do sztuki podejście, było dla mnie ważniejsze, na pewno cenniejsze. To ona była artystką, choć nie miała talentu ojca, który jednym maźnięciem potrafił namalować wszystko to, co chciał. Była, jest, bardzo ważną dla mnie osobą - bez niej byłoby mi znacznie trudniej być sobą.

• « poprz.
• nast. »