GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościCzy duchy mogą straszyć?
Strona 2 z 3
Spektakl rozpoczyna się solowym występem Lirnika (Jacek Hałas), który z towarzyszeniem autentycznej liry korbowej śpiewa wielozwrotkową pieśń dziadowską i wprowadza nas w nastrój tego niecodziennego spektaklu. Dźwięk liry tworzy też sugestywne tło dźwiękowe podczas scen mówionych. Wszyscy uczestnicy spektaklu nawiązują nie do poetyckiej wizji Mickiewicza, ale stają się współczesnymi spadkobiercami ludzkich dramatów wykreowanych przez poetę.
Dzieci Józio i Rozalka są więc ofiarami żydowskiego getta w czasie wojny, pojawia się Widmo Kobiety, która straciła kogoś bliskiego, jak i Widmo Oficera w mundurze hitlerowskim, które jest jakby powiązane z Widmem złego dziedzica (Łukasz Rosiak), który nie miał serca dla kobiety z dzieckiem.
Wszyscy uczestnicy obrzędu na zakończenie zakładają jeszcze biało-czerwone opaski, aby dodatkowo ukierunkować naszą wyobraźnię i postawić kropkę nad "i" – o jakie duchy i jakie tragedie chodziło twórcom przedstawienia. Takie wojenne, okupacyjne usytuowanie miejsca akcji jest dla wyobraźni współczesnego odbiorcy o wiele bardziej czytelne i wciąż naładowane żywymi emocjami, bo wszyscy zostaliśmy wielokrotnie konfrontowani z autentycznymi wspomnieniami świadków i uczestników wojennych wydarzeń. To dlatego dramatyczna relacja kobiety wypędzonej na mróz z niemowlęciem brzmi tak wstrząsająco (dobry głos Katarzyny Filus). Nie wszystkie sceny wykreowane przez reżysera, a także autora kostiumów Adama Królikowskiego są zgodne z tekstem poetyckim Mickiewicza. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |