GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościPremiera „Cyrulika sewilskiego” w Operze Krakowskiej
Strona 2 z 2
„To jest uniwersalna historia o człowieku, który ma ochotę na kobietę, a jeszcze większą na jej spadek. Cyrulik sewilski w dużej mierze opowiada o żądzy pieniądza i o tym, że pieniądz rządzi światem – zarówno Figaro, jak i Don Basilio są przekupni, prawie wszyscy są zapatrzeni w pieniądze, poza Almavivą, który potrafi wszystko oddać, aby zdobyć ukochaną”. – mówi Tomasz Tokarczyk, kierownik muzyczny Opery Krakowskiej, który stanie za pulpitem dyrygenckim. Tokarczyk dodaje: „Nigdy w całości wcześniej Cyrulika...nie prowadziłem, natomiast prowadziłem wykonania wszystkich arii podczas różnych koncertów, co dobrze pokazuje ich popularność. W konwencji opery buffa Rossini czuł się wyśmienicie, potrafił tchnąć w nią swoją lekką, chwilami wręcz parodystyczną muzykę. Jest to dzieło żywe, dynamiczne, pomimo licznych repetycji, muzyka się nie nudzi”. „Intryga Cyrulika sewilskiego jest niezwykle skomplikowana, potrzeba dużej wyobraźni, żeby śledzić perypetie bohaterów. Wyrywam tę operę z epoki. Nie interesowała mnie inscenizacja osadzona w czasach Rossiniego, ani też uwspółcześnienie”. – przyznał Jerzy Stuhr.
Cyrulik sewilski w Operze Krakowskiej
Cyrulik sewilski prezentowany jest na krakowskiej scenie operowej od 1957 roku. Reżyserem pierwszej w Krakowie powojennej inscenizacji był Antoni Wolak. Drugą inscenizację stworzył w 1991 roku Sławomir Żerdzicki, wcześniej solista, a później reżyser związany z Operą Śląską w Bytomiu, zmarły w 2011 roku. Wersja Żerdzickiego była także dwukrotnie prezentowana podczas XIII Letniego Festiwalu Opery Krakowskiej – za pierwszym razem na Dziedzińcu Arkadowym Zamku Królewskiego na Wawelu, a za drugim z powodu załamania pogody spektakl przeniesiono na Dużą Scenę nowego gmachu Opery. Cyrulik sewilski w reżyserii Stuhra będzie pierwszą inscenizacją tej opery w nowym gmachu, który funkcjonuje od 2008 roku. Za scenografię odpowiada Natalia Kitamikado, która tworzyła projekty dla Opery Wrocławskiej, Teatru Nowego w Łodzi, a także pracowała jako asystent scenografa Borisa Kudlički. Działała w różnych teatrach operowych, w Teatrze Wielkim Operze Narodowej i Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Zaprojektowanie kostiumów powierzono Joannie Klimas, pierwszej znanej polskiej projektantce mody po transformacji ustrojowej, zwanej także pierwszą damą polskiego minimalizmu. Z Operą Krakowską Klimas współpracowała przy Mefistofelesie Arrigo Boito, który miał swoją premierę w 2014 roku, projektowała także kostiumy do Eugeniusza Oniegina Piotra Czajkowskiego w reżyserii Mariusza Trelińskiego w Teatrze Wielkim Operze Narodowej w 2002 roku.
Realizatorzy i obsada:
Reżyseria – Jerzy Stuhr, kierownictwo muzyczne – Tomasz Tokarczyk, scenografia: Natalia Kitamikado, kostiumy – Joanna Klimas, projekty fryzur – Jaga Hupało, przygotowanie chóru – Jacek Mentel, ruch sceniczny – Katarzyna Aleksander-Kmieć, reżyseria światła – Katarzyna Łuszczyk
Pablo Martínez, Adam Sobierajski – Hrabia Almaviva, Robert Gierlach, Jacek Ozimkowski – Doktor Bartolo, Monika Korybalska, Daria Proszek – Rozyna, Sławomir Kowalewski, Łukasz Motkowicz – Figaro, Łukasz Jakubczak, Sebastian Marszałowicz, Wołodymyr Pańkiw – Don Basillo, Jarosław Bielecki, Krzysztof Kozarek – Fiorello, Magdalena Barylak, Agnieszka Cząstka – Berta, Stanisław Knapik, Wiesław Popiołek – Ambroży, Jarosław Dijuk, Jan Migała – Oficer |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |