Przegląd nowości

Moniuszko wskazał zwycięzców

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 12, marzec 2019 10:18

W rzeczywistości przestrzeń ta jest dosyć skutecznie wygłuszona, bo drewniane ściany są osłonięte podwójną warstwą materii w typie polaru czy wojłoku. W efekcie dźwięk dociera do uszu słuchaczy z trudem, i im dalej się siedzi, tym gorzej się słyszy. Podobno ten „tekstylny zabieg" spowodowany jest warunkami wizualnymi, bo wypolerowane ściany odbijałyby ostre światło reflektorów. O warunkach akustycznych w Sali Operowej najprawdopodobniej projektanci nie pomyśleli.

Zdecydowano się na kompromis, aby zadowolić zwolenników „mocnego uderzenia” a nie uwzględniono potrzeb melomanów. W efekcie orkiestra brzmiała dosyć płytko, a różne niedoskonałości wykonania łatwo się dało wysłyszeć. Śpiewacy radzili sobie w miarę możliwości głosowych. Pierwsza wykonawczyni Marta Gamrot-Wrzoł od razu spadła z listy rankingowej, bo choć ładnie zaśpiewała arcytrudną arię Hanny ze Strasznego dworu, ale widać było, że jej głos nadaje się do mikroskopijnej sali Warszawskiej Opery Kameralnej, a nie na dużą scenę. W zestawieniu z mocnym sopranem Natalii Rubiś (II nagroda), która potrafiła rozwinąć fermaty w arii Halki i arii Mimi z Cyganerii, wypadła blado. Dobre porównanie dwóch wokalistek Anny Thun i Magdaleny Wachowskiej przyniosła aria Cześnikowej ze Strasznego dworu.

• « poprz.
• nast. »