GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościŁaska tłumu na pstrym koniu jedzie albo końska opera w MET
Strona 2 z 5
Z tej okazji Puccini ponownie sięgnął w charakterze scenicznego pierwowzoru do sztuki Davida Belasco pod tym samym tytułem (wcześniej z innego jego dramatu skorzystał przy pisaniu Madama Butterfly). Dziewczyna z Zachodu jest bardziej wytworem po mistrzowsku opanowanego rzemiosła kompozytorskiego i doświadczenia w tej dziedzinie (można się w niej dosłuchać reminiscencji z Toski i Madama Butterfly) niż prawdziwej i szczerej inwencji.
Powracają w niej typy postaci podobne do tych z Toski. A więc Szeryf Rance, mogący kojarzyć się ze złowieszczym szefem rzymskiej policji Scarpią, szczególnie w ujęciu Željko Lučicia, samą swą urodą raczej niewzbudzającego sympatii. Rodzajowego barmana Nicka uznać można z kolei za odpowiednika Zakrystiana, a wspomagających szeryfa Sonorę i Ashbyego za figury paralelne do agentów Scarpii: Sciarrone i Spoletty.
Poza tym przeważa w niej styl konwersacyjny w prowadzeniu głosów wokalnych (stąd konieczność zatrudniania nawet do ról drugoplanowych wybitnych śpiewaków – Ashbyego na przykład odtwarzał Adam Didur, na co dzień kreujący główne partie basowe), a symfoniczny w zakresie orkiestrowej narracji, odznaczającej się instrumentacyjną perfekcją, choć Mahler w związku z tym kpił, że „dziś biegle opanował tę sztukę byle czeladnik” (z listu do żony Almy po obejrzeniu we Lwowie Toski). Zwłaszcza drugi, zarazem najlepszy akt, nie tylko dramaturgicznie, ale i muzycznie stanowi do pewnego stopnia replikę tamtej opery. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |