Przegląd nowości

Historia stworzenia według Miltona i Pendereckiego (3)

Szczegóły

Opublikowano: środa, 31, marzec 2021 10:00

Raj utracony, bo taki tytuł nosi dzieło Pendereckiego, powstało na zamówienie chicagowskiej Lyric Opera dla uczczenia dwóchsetlecia Stanów Zjednoczonych, obchodzonego w roku 1976. Niestety, kompozytor nie zdążył na czas z muzyką i do prapremiery doszło ostatecznie w dwa lata po świętowaniu rocznicy, 29 listopada 1978. Reżyserował Virginio Puecher (pierwotnie do tej roli przewidziany był współautor libretta – Sam Wanamaker), ale wskutek zatargu z kompozytorem pod koniec prób zastąpiony został przez Igala Perryego, który ostatecznie firmował przedsięwzięcie swoim nazwiskiem.

Libretto opracował tym razem zawodowy dramatopisarz Christopher Fry (właśc. Harris) na podstawie poematu Johna Miltona, w znacznej mierze wykorzystując substancję wersową oryginału.

Jednocześnie wprowadził w obręb świata przedstawionego samego poetę, ociemniałego, kiedy pisał dzieło swego życia, a co za tym idzie mogącego kojarzyć się z antycznym wieszczem Tejrezjaszem, zwłaszcza we wrocławskiej inscenizacji, kiedy, jak tamtemu, przydane zostało prowadzące go pacholę. Podobnie jak w Diabłach z Loudun, pierwszej operze Pendereckiego, punkt dojścia stanowi zarazem punkt wyjścia, a więc akcja rozpoczyna się od Adama i Ewy rozpamiętujących swe beztroskie życie sprzed wypędzenia z Raju (w warszawskiej inscenizacji Marka Weiss-Grzesińskiego pojawiali się w tej scenie jako postarzali już ludzie, albowiem swym uczynkiem uruchomili upływ czasu)  i w dalszym ciągu przywołuje zdarzenia, które do tego doprowadziły. 

• « poprz.
• nast. »