Przegląd nowości

„Lohengrin” Wagnera w Opera Vlaanderen w Gandawie

Szczegóły

Opublikowano: środa, 03, październik 2018 22:37

Alden pokazuje nam boleśnie doświadczony wojennymi cierpieniami lud, tkwiący w oczekiwaniu na opatrznościowego zbawcę, czyli czystego rycerza, którego Elza - tutaj wyczołgująca się z podziemi niewolnica - ujrzała niegdyś we śnie. Wezwany przez nią nieznajomy z długimi włosami, bosy i odziany na biało, ukazuje się poprzedzony cieniem poruszających się skrzydeł. Zostaje on powitany przez całe zgromadzenie gestem przypominającym nazistowskie pozdrowienie i natychmiast obdarowany atrybutami dyktatora.

Ponadto na jego cześć wzniesiony zostaje biały monument, za którym zwisają ogromne i utrzymane w czarno-czerwonej kolorystyce sztandary. Widniejące na nich wizerunki białych łabędzi wyraźnie zastępują niemieckie orły ze swastykami. To na ich tle przesuwa się upiorna armia żołnierzy z pierwszej wojny światowej. Ta katastrofalna i tchnąca beznadzieją sceneria ulega zmianie dopiero w akcie trzecim, eksponującym nieskazitelnie białą alkowę małżeńską, ozdobioną wielką reprodukcją obrazu niemieckiego malarza Augusta von Heckela: „Przybycie Lohengrina do Antwerpii”.

Jest to z pewnością ze strony reżysera zręczne nawiązanie nie tylko do germańskiej mitologii, ale również do Wagnerowskiego kultu. Tak nakreślona wizja może u niektórych widzów wzbudzać sprzeciw nazbyt dobitnie i jednoznacznie eksponowanymi nawiązaniami do faszystowskiej ideologii, nie sposób jej jednak odmówić spójności, przejrzystości i konsekwencji w budowaniu dramaturgicznej narracji. W poruszającym prowadzeniu tej ostatniej ogromną zasługę ma zbiorowy bohater opery, jakim jest chór, którego bezbłędne i niezwykle ekspresyjne brzmienie oraz niebywałe zaangażowanie sceniczne zasługują na wyrazy najwyższego uznania.

• « poprz.
• nast. »