Przegląd nowości
Subiektywny kalejdoskop pianistyki światowej – Marc-André Hamelin (72)
- Szczegóły
- Opublikowano: środa, 03, październik 2018 08:33
Pianista nie powinien zapominać w natłoku swoich codziennych zajęć, że swoją pracą spełnia i realizuje misję nie tylko wobec samego siebie, swojego talentu i powołania, lecz również wobec kompozytorów, innych muzyków, publiczności i przyszłych pokoleń. Zadanie, funkcja i rola każdego pianisty klasycznego nie sprowadza się li tylko do szybkiego i płynnego przebierania palcami, lecz przede wszystkim do podtrzymywania bogatej tradycji muzycznej i pianistycznej oraz przekazania jej przyszłym pokoleniom.
Nie tylko koncertowanie z repertuarem popularnym i już odpowiednio docenionym, lecz również poszukiwanie twórców i ich dzieł muzycznych kompletnie zapomnianych przez historię. Odkrywanie dzieł napisanych przed laty na nowo, występowanie z nimi przed publicznością, dokonywanie nagrań, studiowanie manuskryptów, pisanie artykułów na ich temat, popularyzowanie ich muzyki w mediach - wszystko to wpisane jest w DNA każdego muzyka, również pianisty. Leksykony i encyklopedie pełne są takich właśnie zapomnianych postaci. Wystarczy otworzyć dowolne tomisko z indeksem nazwisk artystów muzyków na dowolnej stronie, aby znaleźć przynajmniej jedno nazwisko kompozytora którego twórczość jest dzisiaj nieznana. Oczywiście, że nie każdy z nich swoją twórczością i geniuszem zasługuje na zestawienie go w jednym szeregu z Bachem, Beethovenem, Chopinem czy Szymanowskim. Nie. Na pewno nie.
Trudno jednak komukolwiek zadeklarować, że już nigdy nie pojawi się taka sytuacja jaka miała miejsce na przykład z muzyką Jana Sebastiana Bacha, która przez wiele lat była pomijana, niedoceniana i w jakimś stopniu zapomniana. W tym właśnie tkwi sedno działań muzyczno-archeologicznych, które spoczywa na barkach nie tylko teoretyków i historyków muzyki, ale przede wszystkim na barkach czynnie działających muzyków. W tym również pianistów. Każde pokolenie pianistów posiada choćby jednego reprezentanta, wspaniałego muzyka, który z wielkim pietyzmem i zaangażowaniem podąża właśnie tą drogą. Nie tylko potrafi odnaleźć w gąszczu wielu dzieł utwory wspaniałe i wyjątkowe, skomponowane sto, dwieście, a nawet trzysta lat temu, ale również w sposób mistrzowski potrafi przedstawić te utwory na koncertach publicznych oraz w nagraniach studyjnych. Marc-André Hamelin. Nie może zabraknąć tego pianisty właśnie w tym miejscu.
Postać to niezwykła i wyjątkowa jeśli chodzi o ukształtowanie współczesnych standardów wykonawczych. Dzieła największych kompozytorów wypełniają jego programy koncertowe w równym stopniu co utwory twórców dawno zapomnianych i niedocenionych. Jego występy i nagrania udowadniają, że muzyka klasyczna jest tak wielkim organizmem, że żaden śmiertelnik nie jest w stanie ogarnąć jej całościowo na odpowiednim poziomie poznawczym. Perełki wyłuskane przez tego pianistę i opanowane w sposób mistrzowski, pełne są nie tylko pasji wykonawczej, ale również ogromnego doświadczenia pianistycznego oraz wiedzy z zakresu praktycznej znajomości niezliczonej liczby utworów muzycznych. Bez względu na epokę, kompozytora i gatunek muzyczny. W jego interpretacji każdorazowo można odnaleźć głębię twórczą, artystyczny kunszt oraz spokój wykonawczy. Kontroluje każdą frazę i każdy dźwięk. Dokładnie wie co chce osiągnąć i czyni to w sposób zjawiskowy. Jego wykonawstwo pełne jest doskonałości i precyzji połączonej z elementami szaleństwa artystycznego. Wszystko za każdym razem w odpowiednich proporcjach dostosowanych do dzieła i twórcy. Marc-André Hamelin. Zagorzały orędownik twórców zapomnianych i pomijanych. Wspaniały i świadomy swojej drogi artystycznej, muzyk o nieskończonych możliwościach. Mistrz fortepianu.
Szymon Kowalski, pianista