Przegląd nowości

Pogromcy klawiatury

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 03, wrzesień 2018 10:52

To wykonanie z udziałem Sinfonii Varsovii pod batutą José Marii Florencia mogłoby być ozdobą każdej sali koncertowej. Plamena wzięła też udział jako kameralistka w koncercie nie mającego własnej nazwy zespołu, gdzie był świetny skrzypek Sergiej Dogadin, jeszcze lepszy wiolonczelista  Alexander Kniazev i troje perkusistów. Sonaty – skrzypcowa Żeleńskiego i wiolonczelowa Chopina – poszły znakomicie, a po przerwie 6-osobowy skład wykonał XV Symfonię Szostakowicza (w transkrypcji Victora Derevianki).

Najbardziej zaskakujące było to, że w zasadzie ta „patchworkowa” Symfonia była grana bez dyrygenta i się nie rozsypała. Później okazało się, że tę rolę miał pełnić jeden z renomowanych perkusistów, który robi karierę kapelmistrzowską – Adrien Perruchon. Niestety ten muzyk większość czasu, gdy nie grał, poświęcił na strojenie kotłów. Wobec powyższego panowanie nad całością musiało spaść na barki pianistki Plameny Mangovej.

Można by jeszcze spytać co robił w programie Festiwalu Chopin i Jego Europa wielokrotnie wykonywany Dymitr Szostakowicz? Otóż był on jako młody pianista uczestnikiem pierwszego przedwojennego Konkursu Chopinowskiego. Dostał jakieś wyróżnienie, bo ponoć technicznie odstawał od najlepszych (zwyciężył wówczas inny Rosjanin Lew Oborin), a w pamięci współczesnych zapisał się jako milczący, wyalienowany dziwak. Taką wewnętrzną konspirację zachował i w późniejszych latach, gdy stał się przedmiotem krytycznej uwagi Józefa Stalina. Imię kochanki – Elmira – zakodował w X Symfonii, imię wnuka – Sasha – w Symfonii XV, ale swemu polskiemu przyjacielowi Mieczysławowi Weinbergowi zagrożonemu represjami obiecał odważnie, że w razie aresztowania adoptuje jego córkę. Na szczęście do tego nie doszło, ale wystarczy, aby utwory Szostakowicza na trwałe wpisały się w programy Festiwalu. 

• « poprz.
• nast. »