Przegląd nowości

Moniuszko na siłę

Szczegóły

Opublikowano: środa, 22, sierpień 2018 13:00

A po piąte przez dziesiąte pieśni Moniuszki jest nie 29, i nie 30, ale 300. Można wybierać i przebierać, bo na każdą okazję coś tu znajdziemy. Zakochany młodzieniec i porzucona dziewczyna, porzucony kochanek i zakochana panna, płaczący po zmarłej matce, córce, synu, podstarzały lowelas i biesiadujący opój, były żołnierz i młody rolnik, człowiek szczęśliwy i modlący się o szybki zgon. Takich adresatów można by długo wymieniać, a wszystko proste, czasem naiwne, czasem żartobliwe lub też niemożliwie sentymentalne.

Chylić trzeba czoła przed Mariuszem Godlewskim, że z bogatej spuścizny pieśniarskiej wybrał te najbardziej znane i jakoś pasujące do siebie, poczynając od dwóch Trenów do słów Jana Kochanowskiego a kończąc na Modlitwie z martyrologicznymi słowami Edmunda Wasilewskiego, ujął w klamrę koleje ludzkiego losu, na który wciąż nie mamy wielkiego wpływu. Ale to, co było w środku recitalu, stanowiło mozaikę nastrojów, które wymagają od pieśniarza ogromnej elastyczności w kształtowaniu wyrazu i sensu. I tutaj trudne zadanie niestety przerosło możliwości artysty. Pierwszy błąd, że śpiewak skrył się za pulpitem z nutami. Czy trzeba było śledzić tekst w takich pieśniach jak Kozak, Krakowiaczek, Złota rybka, Dziad i baba, Kum i Kuma? Nie lepiej było spojrzeć na publiczność i puścić do niej „perskie oko” prezentując pieprzną historię opisaną przez Mickiewicza w balladzie Czaty?

• « poprz.
• nast. »