Przegląd nowości

Wujek Canaletta

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 31, lipiec 2018 16:58

W filmie poświęconym sztuce Canaletta i XVIII-wiecznej Wenecji oprawa muzyczna jest stylizacją opartą na motywach włoskiej twórczości tego okresu z elementami współczesnego minimalu w stylu Glassa. Ta muzyka doskonale pasuje zarówno do nastroju obrazów Canaletta, jak też całkiem współczesnych, świetnie filmowanych zdjęć współczesnej Wenecji.

To miasto przecież nie zmieniło się zbytnio w ciągu ostatnich 300 lat, tylko ludzie są inaczej ubrani, a prócz tradycyjnych gondoli pływają kanałami motorówki. Muł laguny dobrze zakonserwował fundamenty domów, świątyń i pałaców. Kto wie, czy nie lepiej się zachowały budowle miasta malowane przez Canaletta, niż same obrazy, niekiedy rysowane pastelami, które z latami traciły intensywność barw i stawały się coraz bardziej blade?

W filmie zawarta jest też szczątkowa informacja o życiu samego Canaletta i jego rodziny. Swoje obrazy malował w studiu, nie z natury, ale z pomocą rysunkowych szkiców. Pomagała mu cała rodzina, w tym dwóch uzdolnionych bratanków (niektórzy mówią, że to byli siostrzeńcy). Kiedy przyszedł kryzys związany z wojnami turyści się nie pojawiali tłumnie i rodzinna gromada się rozsypała, M.in. Bernardo Bellotto, także zwany Canalettem, przyjechał do Polski i tutaj robił to, co jego wujek w Wenecji, malował pejzaże starej Warszawy. Nasz król Stanisław zgromadził kolekcję 30 płócien (do dziś zachowało się tylko 24), ale to już całkiem inna historia.

                                                                          Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »