GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościKrzysztof Penderecki, „Pasja Łukaszowa” i próba czasu
Strona 3 z 3
W dalszym ciągu coraz pewniej czuł się w swojej partii, a nawet wzniósł się ponad problemy czysto technicznej natury, by coraz bardziej satysfakcjonującemu śpiewowi nadać znamiona pogłębionej interpretacji retorycznej. W znacznej mierze rozczarowała Sarah Wegener, szczególnie we wzorowanej na elektronicznych modulacjach arii Domine, quis habitabit, kiedy na jej wstępie instrumentalny dźwięk sopranu i fletu wzajemnie się przenikają.
Przede wszystkim zabrakło w związku z tym umiejętności instrumentalnego właśnie prowadzenia frazy, a w sonorystycznych figuracjach, wznoszących się na pogranicze krzyku, śpiewaczka nie uniknęła otarcia się o mimowolną parodię. Najswobodniej w tym gronie czuł się bas Matthew Rose, wyobrażający kolejno zapierającego się Piotra, Piłata oraz Dobrego Łotra, ale i jego partia nie wykracza poza ogólnie przyjęte, tradycyjne zasady wokalnej artykulacji.
Podsumowując. Z perspektywy czasu można już chyba zaryzykować twierdzenie, że Pasja przetrwała jego próbę, podobnie jak Złożenie Chrystusa do grobu – pierwsza część Jutrzni, pozornie okolicznościowa Kosmogonia czy mistrzowskie pod względem sztuki kontrapunktu Magnificat. W przyszłości natomiast prawdopodobnie nie da się tego powtórzyć w odniesieniu do późniejszych kompozycji oratoryjnych, posiadających monstrualne rozmiary i zbyt obciążonych znamionami epigonizmu. Lesław Czapliński |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |