GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościDwa wieczory w La Scali
Strona 4 z 8
W trakcie uwertury Livermore odtwarza jej pogrzeb, a następnie ilustruje w formie flashbacku kolejne sytuacje, w których ta apodyktyczna i zaborcza kobieta uniemożliwiała synowi spełnienie marzeń o miłości, bezceremonialnie pozbywając się kolejnych dziewcząt, jakie ośmieliły się do niego zbliżyć: to wiarygodnie tłumaczy jego spóźniony zapał do żeniaczki.
Zresztą nawet po swojej śmierci matka Don Pasquale jest stale obecna w życiu syna, o czym przypominają jej wiszące w różnych miejscach domowego wnętrza portrety, z których w zależności od sytuacji karci ona swego jedynaka groźnymi spojrzeniami i ekspresyjną mimiką. Zaś w finale wyraża na proscenium pełną satysfakcję wobec ostatecznej porażki miłosnej podstarzałego synalka.
I tak oto w ujęciu Davide Livermore opera Donizettiego, której kluczowym momentem staje się tutaj policzek wymierzony przez „Sofronię” rzekomemu mężowi, sytuuje się na granicy pomiędzy buffa i dramma, a oprócz spontanicznego śmiechu wywołuje też szczere współczucie dla skazanego na samotność bohatera. Cieszący się już od lat zasłużoną sławą niezrównanego odtwórcy roli Falstaffa Ambrogio Maestri ujmuje wnikliwym i wrażliwym wcielaniem się w zabawną, ale zarazem melancholijną postać Don Pasquale, w czym bardziej pomaga mu nieprzeciętny talent aktorski, niż zdradzający już pewne niedostatki i zmęczenie baryton. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |