Przegląd nowości

„Don Juan” bez wstydu

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 16, lipiec 2018 18:11

Kłopotliwy przypadek nie wpłynął jednak w najmniejszym stopniu na poziom przedstawienia – tak można domniemywać. Słowa pochwały należą się muzykom występującym na scenie – dobry był klawesynista Krzysztof Trzaskowski, prócz tego Menueta grał niewielki zespół z pamięci, a do Serenady przygrywał perfekcyjny mandolinista.

Wszystko na żywo, w czasie rzeczywistym. Polska Opera Królewska postarała się o ładnie uszyte, atrakcyjne kostiumy z epoki – dzieło Marleny Skoneczko, nie zapewniła natomiast tłumaczenia na wyświetlaczu, dostarczyła natomiast pełne drukowane w osobnej książeczce libretto po polsku, co miało tę zaletę, że można się było skupić na słuchaniu pięknej muzyki, a nie śledzeniu tekstu.

Dobrze wykonywany Mozart stał się za sprawą dyrektora Stefana Sutkowskiego polską specjalnością, a dziś z tego dorobku korzystają „dzieci” założonego przez niego teatru - największej opery kameralnej na świecie, jak sam niekiedy mawiał. Ta wielkość stała się współcześnie wadą i powodem szeregu zmartwień, ale w rezultacie tak bardzo nie zaszkodziła, skoro mamy dziś dwie kameralne opery w Warszawie. A Ryszard Peryt, niegdyś święcący triumfy i zbierający nagrody za inscenizacje mozartowskie, wciąż gotów jest w tej specjalności udowadniać, że można się trzymać tradycji, nie udziwniać i nie uwspółcześniać na siłę. A sukces przychodzi wtedy, gdy strona muzyczna jest bez zarzutu, daje satysfakcję słuchaczom i wykonawcom.

                                                                    Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »