Przegląd nowości

Oskarżony Dymitr

Szczegóły

Opublikowano: środa, 27, czerwiec 2018 06:31

Tutaj też widać doświadczenie sceniczne i życiowe reżysera. Przedstawieniu towarzyszy bardzo skromna, sprowadzająca się do kilku kanap na scenie i zamarkowanej dużej atrapy obrazu Matki Boskiej scenografia, za to kostiumy Małgorzaty Żak nieźle wprowadzają nas w klimat „dawnej Rosji”. Odniosę się wreszcie do muzyki przygotowanej przez Piotra Matuszewskiego.

W sporej mierze są to stuki i szumy tworzące nieco upiorny nastrój widowiska. Jednak dużą cześć podkładu muzycznego wykonuje na żywo na skrzypcach Lizawieta – Alicja Baran, zdradzając w ten sposób dobre przygotowanie wiolinistyczne.

Najpierw pokazuje się wykonując fragment 24 Kaprysu Niccolo Paganiniego, potem próbuje innych wirtuozowskich utworów na skrzypce solo, ale jej muzyczne wtręty towarzyszą w różnych momentach przedstawienia jako pewne sygnały lub symbole poruszanych kwestii. W takim charakterze słyszymy po kilka taktów np. Marsylianki, Międzynarodówki a nawet Ody do Radości z IX Symfonii Beethovena (dziś Hymnu Unii Europejskiej). Warto zwrócić uwagę, że wzniosłe strofy tej Ody Fryderyka Schillera padają również z ust jednego z bohaterów przedstawienia. W finale tego utworu poetyckiego zawarto przecież nigdy nieziszczone słowa proroctwa niemieckiego twórcy – „wszyscy ludzie będą braćmi” – co w kontekście powieści Dostojewskiego Bracia Karmazow nabiera szczególnego, gorzkiego znaczenia. 

                                                                    Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »