GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościTorreador ze smoczkiem
Strona 1 z 2
To sformułowanie w sposób najbardziej plastyczny obrazuje zestaw chwytów scenicznych zastosowanych w nowej inscenizacji opery Carmen Georges’a Bizeta w Teatrze Wielkim w Warszawie. Można przypuszczać, że autorem większości pomysłów teatralizujących słynną operę jest debiutujący w tym gatunku reżyser Andrzej Chyra. Znakomity aktor nie dbał w tym wypadku ani o operową tradycję, ani nie szukał jakiegoś pojemnego przesłania intelektualnego, chodziło mu raczej o quasi filmową, efektowną, a może nawet efekciarską narrację ukazującą dramatyczne losy żyjącej tylko emocjami kobiety.
Dlatego nie należy się specjalnie przejmować takimi epizodami, jak scenka, gdy tuż przed wejściem na arenę walki byków ubrany w rytualny strój torreadora Escamilio karmi z butelki ze smoczkiem niemowlę (być może jego własne), ani gdy kilku 8-10. letnich chłopców zdejmuje z dzwonnicy duży, ważący co najmniej tonę dzwon i wiezie go na taczkach, bo te idiotyzmy mają po prostu odciągać, albo przykuwać uwagę publiczności. Większość chłopców, którzy towarzyszą niemal wszystkim scenom tej opery, także tym wątpliwym moralnie, burdelowym, przemytniczym i corridzie, nie mówiąc już o nieustannym kontakcie z osobami palącymi czy narkotyzującymi się, jest umorusana, jakby wyszła z opery Brittena Mały kominiarczyk i tylko jeden, ten główny, być może symbolizujący Małego Don Jose, albo Małego Escamilio, jest czyściutki, w śnieżno białej koszuli. Można więc sobie dworować i szydzić z nowej inscenizacji Carmen, z reżyserskich lapsusów Chyry, opętania konstrukcjami metalowymi u scenografki Barbary Hanickiej, kiczowatego bałaganiarstwa kostiumolożki Magdaleny Maciejewskiej, bezsensownego podrygiwania chórzystek w rytm nadany przez choreografa Jacka Przybyłowicza, a nic to nie zmieni w ogólnej wysokiej ocenie całego widowiska. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |