Przegląd nowości

Wagnerowscy bohaterowie (16)

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 30, czerwiec 2020 06:35

Cała akcja bardzo umiejętnie została wpleciona w barwne historyczne tło i zwyczaje niemieckiego mieszczaństwa. Bo Śpiewacy są zarazem bogatym studium niemieckiej kultury mieszczańskiej, jej bogatych tradycji i korzeni ukazanych w nieco krzywym zwierciadle i z lekkim dystansem. W wizerunku Hansa Sachsa bez trudu można odnaleźć motywy osobiste Wagnera kiedy prezentując nieco gorzką refleksję nad sensem świata i życia daje zarazem wyraz swojej gotowości do ofiary. 

Dowodzi tego w swoich ariach i monologach, które z jednej strony nadają operze właściwy klimat, z drugiej są wyrazem jego osobistej postawy. Dowodem na to jest przede wszystkim wspaniały monolog Was duftet doch der Flieder (Jakże pachnie bez) będący z jednej strony wspomnieniami szewca – poety i obrazem jego romantycznej tęsknoty do wielkiego uczucia, z drugiej, nagłym stwierdzeniem zrozumienia dla nowej sztuki, której reprezentantem jest Walter – fraza „brzmiało to staro, a przecież było tak nowe”. 

Kończy go urocza scena dialogu Ewy i Sachsa. Równie interesująca i pełna humoru jest scena Jerrum! Jerrum! w której Sachs opowiada o Ewie wygnanej z raju. Usiłuje w ten sposób popsuć szyki Beckmesserowi usiłującemu pod oknem Ewy zaśpiewać swą serenadę. Nie inaczej jest w monologu Wahn! Wahn! überall Wahn! (Ułuda! Ułuda! Wszędzie ułuda), w którym postanowił dla szczęścia Ewy i Waltera zrezygnować z osobistych pragnień odniesienia zwycięstwa w rozpoczynającym się turnieju, co zapewniłoby mu rękę Ewy.

                                                                                           Adam Czopek

• « poprz.
• nast. »