GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Kredowe koło” von Zemlinsky’ego w Opéra de Lyon
Strona 3 z 5
W drugiej, bardziej onirycznej części opery jest zaś mowa o matczynych uczuciach i poświęceniu, o mocy wyzwalającej proces wewnętrznej przemiany miłości, wreszcie o szlachetności mitycznego, sprawiedliwego i wielkodusznego władcy. Francuski reżyser Richard Brunel nadaje swojej inscenizacji wydźwięk zdecydowanie dydaktyczny, pozostając w całkowitej opozycji do metody związanego z Zemlinskym Bertolda Brechta (który zainspirowany jego operą napisał w 1945 roku sztukę Kaukaskie koło kredowe), polegającej na wprowadzaniu dystansu między widownią i sceną za pomocą używania efektów obcości.
W tym przypadku oczyszczona z symboli i przesiąknięta czarnym pesymizmem rzeczywistość teatralna, budowana za pomocą zdecydowanego charakteryzowania postaci, naturalistycznej gry ciał i drastycznych scen, ma przemawiać do widza bezpośrednio i bezlitośnie.
To dlatego u Brunela baśniowość literackiego pierwowzoru ustępuje miejsca realiom współczesnych Chin (delikatnie sygnalizowanym kostiumami Benjamina Moreau), przyjmującym wszakże walor obrazu o wymowie uniwersalnej. Funkcjonalna, złożona z lekkich i ruchomych plansz, firan i szklanych ścianek scenografia Anouk Dell’Aiery pozwala symultanicznie kreślić zmienne - uzupełniające się lub pozostające w opozycji - perspektywy, często wypełnione przytłaczającą obecnością grup szybko się przemieszczających osobników. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |