Przegląd nowości

„Peleas i Melizanda” w Opera Vlaanderen w Antwerpii

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 11, luty 2018 09:28

Ostatecznie w miarę trwania przedstawienia pomysł ten okazuje się wyjątkowo trafiony i przekonujący. Otóż siedmiu skromnie odzianych i praktycznie stale na scenie obecnych tancerzy tworzy piękne obrazy o wielkiej sile plastycznego oddziaływania na naszą wyobraźnię. Odnajdujemy w nich liczne odniesienia do rzeźb takich indywidualności jak Auguste Rodin, Marie-Paule Deville-Chabrolle, George Minne czy Antonio Sartorio. 

Męskie, obnażone i umięśnione ciała przyjmują tu często nienaturalne i pełne napięcia pozy, zdradzające cierpienie, ale także dyskretnie przywołujące homoerotyczne wątki. Podczas orkiestrowych interludiów (Debussy napisał je przed premierą, aby ułatwić zmianę dekoracji) te choreograficzne układy komentują akcję i uczucia bohaterów, co nasuwa nieodparte skojarzenia z funkcją, jaką w teatrze greckim pełnił chór.

Wszakże rola baletu staje się w tym przypadku tym bardziej istotna, że nawiązuje on symbolicznie do fantazmów oraz skrytych pragnień i marzeń dwójki protagonistów. Co ciekawe, przesuwające się jak duchy sylwetki tancerzy pozostają dla tych ostatnich niewidoczne, chociaż przecież wyraźnie wpływają na zachodzące pomiędzy nimi relacje. To na przykład one wypełniają całą przestrzeń sceniczną elastycznymi sznurkami tworzącymi sieć, w którą zaplątują się tytułowi bohaterowie. 

• « poprz.
• nast. »