Przegląd nowości

Sacrum bez akompaniamentu

Szczegóły

Opublikowano: środa, 14, luty 2018 20:55

Są tu zarówno utwory samodzielne: rozbudowane, emocjonalne Veni Creator (1987), cerkiewna z ducha Pieśń Cherubinów (1986), tradycyjna harmonicznie O Gloriosa Virginum (2009), dedykowana wnuczce autora urocza, dźwiękonaśladowcza miniaturka Kaczka pstra (2009), wyciszony w swym tragizmie Kadisz „Prosimy Cię” (2009) i rozwijane aż do klasterowej kulminacji Benedictum Dominum (1993), jak i te będące częścią większej całości: lament na trzy chóry Stabat Mater (1962), Ut quid, Miserere i In pulverem mortis z Pasji według św. Łukasza (1965), Quid sum miser i Recordare z Dies illa (2014), Sicut locutus est z Magnificatu (1974), wzruszająco piękne Agnus Dei z Polskiego Requiem (1981), pokutne De profundis z Siedmiu Bram Jerozolimy (1996), melancholijny Grób Potockiej z Powiało na mnie morze snów… (2010), oryginalnie instrumentalna Aria z Trzech utworów w dawnym stylu (1963), wreszcie jedyny w dorobku artysty cykliczny utwór chóralny – 6-częściowa Missa Brevis (1992-2012). Możemy więc prześledzić tu twórczą drogę kompozytora od awangardy sonoryzmu (Pasja), poprzez stopniowe łagodzenie języka muzycznego, aż po neoromantyczny powrót do tonalnej niemal tradycji (Missa Brevis).

Fascynująca to podróż – i ze względu na rozmach geniuszu Pendereckiego, i ze względu na rolę, jaką wyznaczył muzyce chóralnej: ma ona skłaniać do kontemplacji i umożliwiać najgłębsze przeżycia emocjonalne. Przy dobrym wykonaniu – tak też się dzieje. A w przypadku Chóru Filharmonii Narodowej i interpretującego własną twórczość Maestra mamy do czynienia – nietrudno zgadnąć – z wykonaniem wybitnym. Przypomnijmy, że pierwsza część tej serii nagrodzona została w II 2017 roku nagrodą Grammy, a nagrania zespołu z jego muzyką – pod batutą jej szefa w latach 1978-2016 Henryka Wojnarowskiego – nominowano do tej nagrody aż pięciokrotnie. Tę płytę po prostu trzeba mieć, tę płytę po prostu trzeba odczuć. To nasz obowiązek – jakże głęboko piękny.

                                                                                     Monika Partyk

• « poprz.
• nast. »