Przegląd nowości

Subiektywny kalejdoskop pianistyki światowej – Stephen Hought (44)

• 

Szczegóły

Opublikowano: środa, 14, luty 2018 07:22

Relacja mistrz i uczeń w pianistyce jest wartością bardzo cenną. Prawdziwe rzemiosło zdobywa się drogą praktyki, nie teorii. A praktykę najlepiej poznawać u boku mistrza. Muzycy pozbawieni za młodu relacji mistrz-uczeń często rezygnują w pół drogi.

Szukają dla siebie w dalszym życiu innej, alternatywnej drogi. Historia pokazuje, że sam talent, zapał i pasja niekiedy nie wystarczają. Dopiero spotkanie na swojej drodze mistrza, artysty z prawdziwego zdarzenia, wprowadza młodego adepta w arkana prawdziwej sztuki. Od niego przyszli muzycy mogą czerpać na każdym kroku praktykę i wiedzę niezbędną w ich przyszłym życiu muzycznym. Wielu z nich traci dużo cennego czasu i energii na zdobywanie wiedzy, umiejętności i praktyki, bez mistrza u swego boku. Jednak wzajemna relacja pomiędzy mistrzem i uczniem bywa trudna i wymagająca. Jest za to owocna i przynosząca duże zadowolenie dla obu stron. Mistrz z radością i podziwem spogląda na młode pokolenie, które w zawrotnym tempie przyswaja sobie przekazywaną wiedzę.

On sam zdobywał ją przez długi czas, niekiedy w odstępie kilku dziesięcioleci. Uczeń z zachwytem spogląda na poziom artystyczny swojego mistrza, nie zawsze rozumie co do niego mówi, nie za każdym razem potrafi sprostać stawianym mu wymaganiom. Ma jednak poczucie, że mistrz prowadzi go w dobrym kierunku, przybliża go do istoty muzyki, do źródła. Nie wie jeszcze, że nigdy nie stanie twarzą w twarz z muzyką czystą, doskonałą i nieskazitelną. Jeszcze minie trochę czasu zanim zrozumie, że to sama droga jest już celem. A praca ze swoim mistrzem pozostanie dla niego drogowskazem na całe życie. Tradycja pianistyczna przekazywana jest z pokolenia na pokolenie właśnie tą drogą.

Poprzez kontakt osobisty mistrza z uczniem. Nie ma na świecie książki ani nagrania, które równałoby się bezpośredniemu kontaktowi tych dwóch indywidualności. Tradycja bardzo spersonalizowana, indywidualna, wyjątkowa i dostępna tylko dla wybranych. Pianista Stephen Hought miał to wielkie szczęście spotkać bardzo wcześnie na swojej drodze mistrza, który odkrył przed nim wspaniały świat muzyki klasycznej. Dziś jako dojrzały muzyk dzieli się swoją pasją i bogatym doświadczeniem z publicznością na całym świecie. Poza tym pracuje ze studentami kontynuując tradycję relacji mistrz-uczeń. W przypadku Stephen'a Hought'a określenie pianista nie oddaje w pełni jego zainteresowań. Mówienie o nim jako o muzyku opisuje jego rozległe zainteresowania w sposób bardziej trafny. Jednak dopiero nazwanie go artystą i twórcą, pozwoli dotrzeć do istoty jego niezwykłości. W języku polskim istnieje określenie, które  oddaje jego credo życiowe: artystyczna dusza. Ukazuje się ona nie tylko w nagraniach muzycznych, podczas koncertów, kursów mistrzowskich czy też w licznych wywiadach medialnych. Stephen Hought to również pisarz i malarz, a jego rozległe zainteresowania zapewne nie zamkną się w ramach wspomnianych działalności artystycznych. Stephen Hought. Artysta.

                                                                      Szymon Kowalski, pianista