Przegląd nowości

Rzecz o dziecku

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 24, grudzień 2017 15:03

Osobną kwestią są kompetencje reżyserskie. Sztukę Heckmannsa poprowadził i scenograficznie oprawił Wojtek Klemm i przedstawienie przebiega wartko, jest inscenizacyjnie perfekcyjne. Film Matuszyńskiego warsztatowo zaledwie poprawny, choć zapewnił sobie także znakomitych aktorów jest nieco rozwlekły. Dodatkową pointą, zresztą nie wyzyskaną w filmie jest fakt, że do bezsensownego morderstwa malarza doprowadza też młodzieniec, syn sąsiada, który według powszechnie przyjętych przekonań jest całkowicie normalny (czego o Tomku Beksińskim powiedzieć nie można). Jak wyglądała rodzina i proces wychowawczy zabójcy – tego z filmu się nie dowiemy. 

Pora na kilka słów o muzyce. W sztuce Ojciec matka tunel strachu dźwięki powstają na żywo. Dominik Strycharski, wykonawca i kompozytor zarazem, korzysta z kilkunastu instrumentów – dziecinnych zabawek. Mama Oskara czasami nawet podśpiewuje synowi dziecięce piosenki. To sprawia, że spektakl odbieramy zdecydowanie z perspektywy najmłodszego członka rodziny. W filmie sprawa jest o wiele bardziej skomplikowana. Po pierwsze jest to jeden z nielicznych, bo chyba nie jedyny obraz, w którym na liście płac nie ma autora muzyki, a muzyka jest i to w dużych ilościach.

Można wyodrębnić precyzyjnie dwa muzyczne światy. Malarz Beksiński, ponieważ tworzył swoje obrazy słuchając klasyki z licznej kolekcji nagrań, jest ukazywany w filmie w otoczeniu trudnej do zidentyfikowania i nigdzie nie odnotowanej muzyki poważnej, kameralnej, wokalno-instrumentalnej, symfonicznej. Z kolei Tomkowi towarzyszy ulubiony przez niego angielskojęzyczny rock. Te dwa światy przeplatają się ze sobą w poszczególnych scenach filmu, są jakby dodatkową wizytówką bohaterów, można natomiast przypuszczać, że ostateczny brak wyszczególnienia – czego słuchaliśmy? – wynika z zabiegów oszczędnościowych producenta. Niech się rzeczywiści twórcy oprawy dźwiękowej obliżą, bo i tak nic nie otrzymają, zresztą fragmenty nagrań są wystarczająco krótkie, aby ominąć prawa autorskie. To tak w uzupełnieniu, bo film nie jest o muzyce. 

                                                                                  Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »